ο "αμνός"

Πήραμε τη ζωή μας λάθος;

Πάνε κάποια χρόνια όταν για πρώτη φορά έμαθα για τις απόψεις του «διάσημου» Αμερικανού ερπετολόγου Eric Pianka.

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς, αλλά αν δεν ήταν το 2001, άντε να ήταν το 2006.

Έγινε, όπως και να έχει, ένα διεθνές επιστημονικό συνέδριο για το μέλλον της γης και εκεί είπε κάποιες «βαριές κουβέντες».

Μπορεί εσείς να μη τον γνωρίζετε, αλλά είναι πολύ γνωστός ο Πιάνκα σε όσους ασχολούνται με τον υπερπληθυσμό (και τα παρελκόμενα προβλήματα) του πλανήτη μας.

Πολλοί είναι αυτοί που τον σέβονται και κατανοούν όσα λέει αυτός και αρκετοί ομονοούντες.

Άλλοι πάλι, τον μισούν για δικούς τους λόγους. Θεωρούν βάρβαρη και απάνθρωπη τη λογική του καθώς επικαλέστηκε ακόμη και τη λύση embola για τη μείωση του πληθυσμού. Ωστόσο οι αριθμοί και η επιστήμη είναι ψυχροί και δεν έχουν αισθήματα.

Εμείς, οι πολιτισμένοι, ειδικά οι φανατικοί, είμαστε σίγουροι πως οι βόμβες, οι πύραυλοι, τα χημικά και η πείνα είναι ποιο τίμια, δίκαια και καθαρά μέσα εξόντωσης!

 Αλλά και η λογική μας πολλές φορές φτάνει στα άκρα, και στον παραλογισμό ίσως. Είναι όμως μόνο αυτό; Ή μήπως γαυγίζουν μερικοί ως αγέλη σκύλων για να στρέψουν αλλού τη προσοχή και τη συζήτηση; Και όχι στα υπερκέρδη των μονοπωλίων υγείας και τροφίμων και τη καταστροφή του περιβάλλοντος;

Κατάλαβα πως απασχολούσε ο υπερπληθυσμός  τη επιστημονική κοινότητα πολύ σοβαρά και σε βάθος χρόνου, πριν, και μετά το 2001, και δεν ήταν μόνο δική μου η ανησυχία.

Σε αυτό το συνέδριο και στην ομιλία του δήλωσε ο Πιάνκα με σαφήνεια, αλλά κεκλισμένων των θυρών και στο τέλος, είπε πως έχουμε τεράστιο πρόβλημα υπέρ-πληθυσμού.

Μίλησε σε εμπιστευτικό κύκλο και ζήτησε την ηρεμία, ψυχραιμία και κατανόηση των παρευρισκομένων καθώς πέρα από τα δεδομένα, εξέφρασε και «περίεργες» απόψεις. Έτσι ζήτησε από τα παρευρισκόμενα ΜΜΕ να προσέξουν πως θα τις αναπαράγουν. Προφανώς ξέρει καλά το πώς λειτουργούν τα ΜΜΕ. Είπε και για τις τρομακτικές λύσεις που θα έπρεπε να εφαρμοστούν προκειμένου όσοι ζήσουν μετά το δραματικό έλεγχο του πληθυσμού, να επιζήσουν  απολαμβάνοντας τους διαθέσιμους πόρους του πλανήτη που θα απέμεναν.

Μίλησε για έναν θανατηφόρο υιό που θα έπρεπε ίσως να εφευρεθεί, που θα μεταδίδεται με τον αέρα, και θα σκοτώσει σίγουρα και ανώδυνα όσους πλεονάζουν! Διαφορετικά, τη ζωή και τα καταναλωτικά πρότυπα που έχουμε θα πρέπει να τα ξεχάσουμε πολύ γρήγορα. Μερικά χρόνια αργότερα έκανε το λάθος και μίλησε για τον embola, και έγινε φυσικά ο κακός χαμός. Τα θύματα του καπιταλισμού όμως κανείς δεν θυμάται και έτσι δεν μου κάνει εντύπωση η «αναταραχή» των ευαίσθητων φωνακλάδων.

Δηλαδή αν το σκεφτούμε λιγάκι, με λίγα λόγια, ο θάνατος για τους μη έχοντες θα είναι η ζωή για τους έχοντες! Άνεργοι, φτωχοί, γέροι, άρρωστοι, «υπερκαταναλωτικά» άτομα θα πρέπει να αφήσουν θέση στους άλλους.

Αλλά και όσο ζουν, θα πρέπει να καταθέτουν τον οβολό τους για να διατηρηθούν στη ζωή.

Ένα θέμα είναι ποιοι μένουν, και ποιοί φεύγουν, και με ποιο τρόπο.

Αν αληθεύουν όσα αναμεταδόθηκαν αυτό το πρόβλημα είναι τεράστιο και τραγικό. Ωστόσο, με τη κατρακύλα των ΜΜΕ, δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς είπε και πως το είπε. Τι ακριβώς μετάδωσαν δηλαδή και τι αναμασάνε;

Σημείωση:

Κατρακύλα στα ΜΜΕ και μάλιστα μεγάλη, επήλθε από την απόλυση και αντικατάσταση πολλών παλιών και έμπειρων, ικανοποιητικά αμειβόμενων δημοσιογράφων, από λίγους νέους, άπειρους, πενιχρά αμειβόμενους και ελεγχόμενους από την εργοδοσία που ελέγχεται σαφώς από τις τράπεζες μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, σε κάθε χώρα. Πρόσφατα, σε επιτροπή της βουλής μας για τον έλεγχο του δανεισμού είπανε οι εκδότες της διαπλοκής πως δανειζόντουσαν με εγγύηση μόνο προσωπική! Φταίει ο καπιταλισμός; Ή φταίνε οι τραπεζίτες για τα μνημόνια λοιπόν; Που πήγανε όλα αυτά τα δανεικά που δώσανε οι τράπεζες δίχως πραγματική-χειροπιαστή εγγύηση και που τώρα όλοι πληρώνουμε; Και όχι μόνο στην Ελλάδα για να βάλλουμε το πρόβλημα σε γήινη βάση. Σκορπίστηκαν-χαρίστηκαν τεράστια ποσά, αλλά η πείνα και η καταστροφή δεν σταμάτησαν.

Πέρασαν και μερικά χρόνια από τότε, η κατάσταση χειροτέρεψε και ο πληθυσμός αυξήθηκε, άρα;

Μόνο στην Ελλάδα λιγοστεύουμε. Γιατί;

Άσχημα και δύσκολα θέματα, βάρβαρες λύσεις και σκέψεις. Ποιος θέλει να ακούει τις πικρές αλήθειες; Ποιος θέλει να στερηθεί την άνεση και τη πολυτέλεια, την χλιδή; Και τη καλοπέραση; Τι σόι ζωή θα είναι αυτή που μας περιμένει; Η μήπως θα βρεθεί τρόπος να ζήσουμε όλοι καλά, και αυτοί καλύτερα;

Έκανε ο επιστήμονας στην ομιλία του μια ιστορική αναδρομή στους πολέμους και τις μεγάλες επιδημίες, τις θανατηφόρες αρρώστιες και τους υιούς, τα προγράμματα ελέγχου γεννήσεων. Έδωσε με αριθμούς τα αποτελέσματα ως προς τον αριθμό των ζώντων παγκοσμίως.

Τα νούμερα ήταν αμείλικτα. Μίλησε για τα θύματα από τις ατομικές βόμβες. Για τις άλλες, δεν είχε στοιχεία, ή ίσως δεν ήθελε. Πχ οι περισσότερες πόλεις της Γερμανίας ισοπεδώθηκαν το 1945, στη μέση Ανατολή χαμός, στο Βιετνάμ; Στη Γιουγκοσλαβία;

Ότι κι αν έγινε, ότι κι αν κάνουμε, ο πληθυσμός αυξάνεται σύμφωνα με την ευχή αλλά και κατάρα : «αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε της γης»!

Ας αναρωτηθούμε λιγάκι.

Να αυξανόμαστε αλλά δίχως ποιότητα ζωής;

Τροφές υπάρχουν αλλά έχουν πλέον γεύση και άρωμα; Είναι καθαρές; Τα προϊόντα αντέχουν;

Θα βρούμε εγκαίρως τροφές και καύσιμα για όλους;

Είναι εφικτό να αυξανόμαστε διαρκώς; Ποιοι; οι πλούσιοι ή οι φτωχοί; Όλοι μήπως;

Είναι εφικτό να καταναλώνουμε όλοι έστω τα απαραίτητα για να ζούμε στοιχειωδώς καλά; Θα αρκεστούμε σε αυτό;

Είναι εφικτό να μοιρασθεί ο πλούτος ισόποσα ώστε όλοι να έχουν τα βασικά; Κι αν συμβεί αυτό οι ζάπλουτοι πως θα το αντέξουν να κατέβουν από τον θρόνο; Και τις βρώμικες εργασίες, ποιοι ακριβώς θα τις κάνουν;

Να κατακυριεύσουμε τη γη. Ναι αλλά ποια γη;

Ακόμη και τις ερήμους, τους παγετούς που απόμειναν; Τις θάλασσες; Το νερό;

Η μήπως να μάθουμε να ελέγχουμε και να εκμεταλλευόμαστε τη γη έτσι ώστε να μας αντέξει και να μας θρέψει; Θα βρεθεί λύση από επιστήμη, τεχνολογία, μηχανές;

Και μέχρι πότε; Πόσους θα αντέξει αυτή η γη;

Πάντα το πόσους και μέχρι πότε θα πρέπει να μας απασχολεί σε βάθος χρόνου πλέον το λιγότερο 100-200 ετών, και λίγα είναι. Μετά το σημείο δίχως επιστροφή τι θα συμβεί όταν όλα θα γίνουν όπως η «αποκάλυψη του ευαγγελιστή Ιωάννη»; Η μήπως δεν θα γίνει κάτι ανάλογο ή ακριβώς ίδιο;

Τι νόημα θα έχει πλέον να πουν ότι: ο Πιάνκα είχε δίκιο, ο Ιωάννης είχε δίκιο, και τώρα ο Χόγκινς; Και αυτοί είναι μόνο οι πολλοί γνωστοί. Τους άλλους δεν τους ξέρει και δεν τους ακούει κανείς!

Όμως υπάρχουν και άλλοι διάσημοι συγγραφείς που έχουν ασχοληθεί και έχουμε έργα όπως: «1984», «ο θαυμαστός καινούριος κόσμος», «η μηχανή που ταξιδεύει στο χρόνο», «τα σταφύλια της οργής», «η φάρμα των ζώων», έχουμε και τα κείμενα των οικονομολόγων που ο καθένας με το δικό του τρόπο προσπαθεί να βρει λύση εφόσον όλα είναι οικονομία πριν φτάσουμε στη κορυφαία επιλογή που είναι η πολιτική.

Σήμερα 10 χρόνια μετά το συνέδριο (αν ήταν το 2006) και παρά τους συνεχείς τοπικούς πολέμους, το aids, τις γρύπες, τα πυρηνικά απόβλητα, τους πνιγμούς των προσφύγων, παρά τη πείνα και τις καταστροφές ο πληθυσμός μεγαλώνει. Η κατανάλωση του καθαρού αέρα, του νερού, των καυσίμων, των φυσικών πυγών και των τροφίμων παρά την οικονομική ανέχεια από την κρίση των πολυεθνικών, παρά τα προβλήματα ο πληθυσμός μεγαλώνει και ξοδεύει/ουν αλόγιστα αυτός, ή αυτοί που έχουν.

Σκουπίδια, απόβλητα, πλαστικά, μπαταρίες κλπ  μας πνίγουν.

Όλα γίνονται με τρόπο ανατρεπτικό, δίχως αποτελεσματικό έλεγχο. Αυξάνουν οι υπερήλικες και μειώνονται σταθερά οι νέοι (σε ηλικίες αναπαραγωγής), αλλά το σύνολο του πλήθους αυξάνεται. Μεγαλώνει το προσδόκιμο ζωής διαρκώς.

Η γη σύντομα θα είναι ένας πλανήτης γερόντων. Αναλογικά στις αναπτυγμένες χώρες θα είναι ποιο μεγάλη η διαφορά. Εκεί θα καταναλώνουν όσοι μπορούν σαν βρικόλακες, την εργασία και το αίμα των νέων.

Από την άλλη, φτωχοί γέροντες ήδη βρίσκονται βρώμικοι, μόνοι και ξυλιασμένοι στις γωνίες.

Τα νούμερα δείχνουν πως είμαστε τόσοι πολλοί που καμιά γνωστή καταστροφή δεν είναι αρκετή για να λιγοστέψουμε κατά 80%!

Παγκόσμιο είναι το πρόβλημα και αν δεν υπάρχει σχέδιο, όλα δείχνουν πως τελικά οι λίγοι, αυτοί δηλαδή που έχουν το χρήμα και τον έλεγχο, που είναι οι ελάχιστοι σε σχέση με το συνολικό πλήθος, θα επιβάλλουν στους άλλους αναγκαστικά την μείωση ζήτησης και κατανάλωσης μέσα από το περιορισμό της ροής του χρήματος, του ελέγχου των πρώτων υλών και των φυσικών πηγών του πλανήτη, όπως είναι: αέρας, νερό, ρεύμα, συχνότητες, εργασία, αποταμίευση κλπ. Ήδη, ό,τι δεν μπορούν να ελέγξουν για την εκμετάλλευση και το κέρδος , το καταστρέφουν!

Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ παλιό και αρχίζει από τη στιγμή που κάποιος, ή κάποιοι, παράγουν περισσότερα από όσα μπορούν να καταναλώσουν. Έτσι αρχίζει η αποθήκευση για μελλοντική χρήση, που γίνεται αποταμίευση, που γίνεται αξία κινητή = χρήμα. Αδικημένοι θα είναι, και είναι, όσοι δεν μπορούν να παράγουν για όποιους λόγους δεν μπορούν να το κάνουν (άγονη γη, άγνοια, φυσικές αντοχές, αντίξοες φυσικές συνθήκες, έλλειψη μέσων κλπ).

Το χρήμα, το νόμισμα δηλαδή, είναι μια ιδέα που αποδίδεται μετά από συμφωνία των ανθρώπων σε ένα κομμάτι μέταλλο συνήθως, ή σε ένα τυπωμένο χαρτί, πάντα μετά από κάποιο σχετικό υπολογισμό και συμφωνία για την αξία ανταλλαγής εργασίας και αγαθών. Είναι το χρήμα-νόμισμα, μια κινητή πλασματική αξία που προκύπτει ως μέσο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών για τη διευκόλυνση της ζωής. Αυτό το χρήμα μεταβάλλεται προοδευτικά στο μέγιστο, διαβολικό, κακό για τη ζωή τον άνθρωπο και τη γη. Από ευχή =κατάρα!

Αναγκαίο κακό είναι η άμεση μείωση του πληθυσμού της γης για να ζήσουν πολύ καλά οι έχοντες. Οι άλλοι, έτσι κι αλλιώς ζουν χάλια.

Όμως οι σοφοί λένε πως άντε να έχουμε γη άλλα 1000 χρονάκια! Μπορεί να κάνουν λάθος; Μήπως έχουν συγγένεια με τη Κασσάνδρα;

Ο Πιάνκα είπε πως:

Πρέπει να μείνουμε το 20% του πληθυσμού. Δηλαδή 80% πρέπει να εξαφανισθεί από τη γη.

Πρέπει να λιγοστέψουμε τα ταχύτερο δυνατό, αλλά με τους ζωντανούς τι θα γίνει; Πρέπει να περιορίσουμε τις καύσεις και τη κατανάλωση κατά 80%. Εγώ λέω πως δεν υπάρχει καμιά προοπτική να δούμε ποιο καλές ημέρες γιατί ποιος θα κάνει την αρχή και από πού; Τι εξουσίες θα πρέπει να έχει; Αυτό θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια, όταν υπήρχε χρόνος, αν είναι σωστά όλα αυτά.

Ούτε τα τρόφιμα αρκούν πλέον, ούτε τα καύσιμα, ούτε οι πρώτες ύλες, ούτε  θα μείνει γη για να ταφεί το 80% ούτε και άνθρωποι για να σκάψουν να τους θάψουν, ή να τους κάψουν.

Δεν αρκεί δηλαδή η μόλυνση της γης, φαντασθείτε να προστεθούν και τα εκατομμύρια πτώματα! Κόλαση! Απλά μαθηματικά, μετρήσεις, καμπύλες, ποσοστά, παρατηρήσεις, λογική κυρίως, και λίγος κοινός νους.

Λογική παρατήρηση.

Άντε και βρέθηκε λύση και μειώσαμε το πληθυσμό 80% ανώδυνα και δίχως επί πλέον μόλυνση. Αυτό δεν σημαίνει πως η κατανάλωση θα μειωθεί 80% για τον απλό λόγο ότι το 80% του πληθυσμού σήμερα γίνεται ολοένα φτωχότερο, στερείται ήδη τα βασικά, δεν έχει χρήματα και επομένως φυτοζωεί, ή πεθαίνει.

Πέρασαν τα χρονάκια από το συνέδριο και όλα τα κράτη χροστάνε πλέον τεράστια ποσά που τα πληρώνουν όπως πάντα οι μάζες που πρέπει να τραφούν. Αν όλο το χρέος πήγαινε σε τρόφιμα, κοινωνικές παροχές, έρευνα, υγεία κλπ θα ζούσαμε όλοι καλά. Ωστόσο, αυτό το τεράστιο χρέος το δημιούργησαν οι τράπεζες (φούσκες γης, χρηματιστήρια, πηγές ενέργειας, τεχνολογίες, κλπ).

Για να σωθούν οι τράπεζες, πρέπει οι μέτοχοι να βάλλουν τα χρήματα, αλλά οι μετοχές εξανεμίστηκαν. Επειδή η ύλη δεν χάνεται, μένει ο χρυσός και τα κέρματα. Αν τηρηθεί η συμφωνία –νόμισμα, τα χαρτονομίσματα ίσως αντέξουν, αλλά οι μετοχές πάνε στα σκουπίδια, εκεί που ήταν η θέση τους δηλαδή. Αν όμως η επαναλαμβανόμενη αγορά-πώληση μετοχών πλήρωνε το φόρο της σαν όλα τα εμπορεύματα και υπηρεσίες δεν θα είχαμε αυτή την αισχροκέρδεια, ίσως.

Τα χρέη θα έπρεπε να πληρώσουν αυτοί που δανείστηκαν. Αλλά τις ποιο πολλές φορές ποτέ δεν είχανε πραγματικό αντίκρισμα, ούτε καν «πρόσωπο» όπως οι μεγαλοεκδότες μας. Έτσι στο τέλος, τα σπασμένα πληρώνουν πάντα τα υποζύγια: εργάτες, συνταξιούχοι, υπάλληλοι, μικροί αποταμιευτές για τα γεράματα, αυτοί δηλαδή που κάνουν χρήση κι όχι κατάχρηση η αποθήκευση χρήματος.

 Ο άνθρωπος όμως θέλει και καταναλωτικά αγαθά, όπως: tablets, Smartphone’s, μοντέρνα ρούχα, αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, ψυγεία, υπολογιστές και άλλα τινά που του μοστράρει η διαφήμιση. Η μείωση της κατανάλωσης επομένως πρέπει να επέλθει και μετά από ευαισθητοποίηση των καταναλωτών.

Ήδη μεγάλος αριθμός του παγκόσμιου πληθυσμού δεν μπορεί να βρει εργασία και να τραφεί, και ένα σύστημα που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά του δεν έχει λόγο να διαιωνίζεται, νομίζω.

Ο καπιταλισμός φταίει ή μήπως οι τραπεζίτες; Δίχως καπιταλισμό η καταστραμμένη ανθρωπότητα από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που ο ανταγωνισμός, ο καπιταλισμός και ο πολιτικός αναβρασμός έφεραν, ποτέ δεν θα είχε δει ανάκαμψη, ειδικά στην Ευρώπη. Κάτι στράβωσε. Αν και ποτέ ο καπιταλισμός εξ ορισμού δεν μπορεί να αναδιανέμει τα αγαθά του δίχως το μέγιστο δυνατό κέρδος, πριν τους δυο πολέμους ήταν ποιο «ανθρώπινος», αν μπορεί να πει κανείς έτσι. Τώρα που τα είδαμε όλα μήπως ήρθε ώρα να βρούμε κάτι άλλο; Σίγουρα σήμερα οι πολιτικοί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μπροστά στον τρομακτικό έλεγχο των τραπεζών και το απίστευτο ύψος του παγκόσμιου χρέους. Αυτό θα μας καταπιεί όλους! Και το πλανήτη.

Νοιώθω τώρα πως η «αποκάλυψη» είναι απλά μια προβολή καμπυλών των δεδομένων με αγνώστους: πληθυσμό, πρώτες ύλες, ζήτηση, κατανάλωση. Ή είναι μια εξίσωση με τους ίδιους αγνώστους όπου υπάρχει μονάχα μια «σταθερά», η γη. Ένα διαστημόπλοιο είναι γη δίχως δυνατότητα ανεφοδιασμού. Και εμείς εδώ τι κάνουμε;

Μπορεί όλα αυτά να είναι μαύρα, όπως η μαύρη Παρασκευή για τα μαγαζιά, αλλά το θέμα είναι ξεκάθαρο. Θα κάνουμε τα πάντα στη κυριολεξία για «τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας» κατά τον Οδυσσέα Ελύτη, «αλλά, θα είναι όλα πλέον, ωραία ερείπια»!

Η σταματάμε άμεσα να καταναλώνουμε αλόγιστα, ή μειώνουμε το πληθυσμό.

Διαφορετικά ο καθείς ας αναλάβει τις ευθύνες του.

Όμως καμιά λύση δεν θα είναι ευχάριστη. Το αντίθετο.

Ειδικά η απότομη και αναγκαστική μείωση του πληθυσμού θα είναι φρικιαστική σαν τις φωτογραφίες και τα ρεπορτάζ που βλέπουμε.

Μια ματιά κάθε ημέρα στις θλιβερές-τρομακτικές ειδήσεις, τις δηλώσεις των μεγάλων και τις ερμηνείες των ΜΜΕ, αρκεί για να καταλάβουμε (αν έχουμε λίγο αλλά ανοικτό μυαλό και ιστορική μνήμη) ότι τα μακαρόνια μας, αν θα υπάρχουν, είναι λίγα και μόνο μαύρα!

Αυτό που οι πολλοί δεν θέλουν να δουν ούτε να συζητήσουν τάχα από ευαισθησία αγάπη και ενδιαφέρον για τον ΑΝΘΡΩΠΟ, θα είναι ένα τέλος όπου οι άνθρωποι θα πεθαίνουν σαν τις μύγες, δεν έχει σημασία από τι και πώς. Θα σφάζονται για τα λίγα καταναλωτικά αγαθά, για τα λίγα ψίχουλα τροφής, για λίγο νερό και αυτό μολυσμένο.

Οι πλούσιοι, νομίζουν θα γλυτώσουν, ψάχνουν για καταφύγια από τώρα. Αλλά θα παραταθεί ο ρόγχος του θανάτου τους. Ίσως είναι πολύ μαύρα όλα αυτά, αλλά λίγο-λίγο, κάθε ημέρα οι ειδήσεις δείχνουν πως τίποτα από όλα αυτά δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία ή κάποια υστερική ιδέα του δόκτορα Πιάνκα και της Doom Day, όπως αποκαλούν όσους φωνάζουν εδώ και χρόνια για τα προβλήματα υπερπληθυσμού και υπερκατανάλωσης.

Αργεντινή, Ελλάδα, Ιταλία, Συρία, Αφρική, ΗΠΑ, Χιλή, φαβέλες, στρατόπεδα, κάδοι σκουπιδιών, πείνα, αρρώστιες, πρόσφυγες, άστεγοι, πόλεμοι , βία, και από την άλλη;

Το 1/0000 του πληθυσμού κατέχει το 99% του πλούτου! Θαυμάστε τους κυβερνήτες και τις θεωρίες τους! Θαυμάστε οικονομολόγους, θεωρητικούς, ανθρώπους του πνεύματος!

Εμείς, οι υπεράριθμοι, ο υπερπληθυσμός, έχουμε τις δημοκρατίες μας, τις θρησκείες μας, τις περιουσίες μας (όσοι έχουν), τις ιερές μας αγελάδες, τους αρχαίους μας προγόνους. Πρόσφατα πήραμε και προαγωγή, γίναμε και νεόπτωχοι!

Ποιοι καταναλώνουν και καταστρέφουν το πλανήτη; Αυτοί μόνο που έχουν τη δυνατότητα, δηλαδή οι πλούσιοι. Τα κράτη με «αναπτυγμένη» οικονομία πρωτοστατούν. Όλοι καταναλώνουν και επομένως μολύνουν, μόνο που όσοι καταναλώνουν περισσότερο μολύνουν και περισσότερο. Απλά πράγματα! Τι δεν καταλαβαίνετε; Και πώς να σας το πει ο ερπετολόγος;

Οι άλλοι, φτωχοί, αγρότες, άνεργοι, εξαθλιωμένοι, τι να καταναλώσουν όταν στερούνται τα βασικά; Αν όμως τους δινόταν η δυνατότητα και η ευκαιρία τι θα έκαναν; Το σύνδρομο στέρησης όταν βλέπουν γύρω τους πως καλοπερνάν οι πλούσιοι θα τους οδηγήσει στο να αρπάξουν ότι βρουν μπροστά τους. Αγώνας για την επιβίωση. Και τελικά όσοι πεθάνουν θα είναι τυχεροί μπροστά σε αυτό που θα πάθουν όσοι κρυφτούν και γλυτώσουν αρχικά από τη καταστροφή του πλανήτη.

Μπορεί όσα είπε ο Πιάνκα να μην άρεσαν, να μην αρέσουν γιατί ακόμη φωνάζει. Όμως η πραγματικότητα που ζούμε με την δραματική μείωση της κατανάλωσης στις πυκνοκατοικημένες περιοχές λόγω κρίσης, κυρίως στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης, δείχνει πως έχει δίκιο.

Το μότο που κυριαρχεί για μια επιτυχημένη επιχείρηση είναι:

Ελάχιστο κόστος παραγωγής, μέγιστο κέρδος, πάντα με δανεικά, και τελικά μονοπώλιο.

Ποιος θα νοιαστεί αν 80% του πληθυσμού εξαφανιστεί; αρκεί οι έχοντες να μην απολέσουν τον πλούτο και τα αγαθά τους;

Ένα πράγμα τους κόφτει: τα κέρδη να μη μειωθούν. Η κατανάλωση ας περιοριστεί όσο χρειαστεί.

Το να μειωθεί η κατανάλωση και επομένως και τα κέρδη 80%, αυτό θα πονέσει πολύ, μα πάρα πολύ!

Ο Πιάνκα δεν μίλησε για κέρδη, μίλησε μόνο για κατανάλωση όμως. Μίλησε για αποφάσεις και δράση πριν είναι πάρα πολύ αργά.

Είναι τρελός και βάρβαρος ο Πιάνκα, αλλά και όποιος άλλος προτείνει λύσεις και μέτρα για να υπάρχει ζωή και επόμενη γενιά στο πλανήτη! Είναι όμως;

Και ο ευαγγελιστής (ιστορικό πρόσωπο); Και αυτός ψέματα ονειρεύτηκε, ψέματα μας είπε ότι του αποκάλυψε ο θεός;

Κι ο Στήβεν Χόγκινς τρελός κι αυτός;

Κι όποιος λέει την αλήθεια τρελός κι αυτός; Η δεν θέλουμε να ακούσουμε πως από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια;

Ο πρόσφατα συγχωρεμένος πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας μας  (Κ. Στεφανόπουλος) είπε μόνο αλήθειες που ο πολύς κόσμος δεν ήθελε να ακούσει. Τελικά αυτός ο κόσμος ούτε βουλευτή δεν εξέλεξε αυτό τον αξιόλογο άνθρωπο.

Κάποιος είπε πως οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν, αλλοίμονο.

Είμαστε άξιοι της τύχης μας και μην αναρωτιέστε ποια θα είναι αυτή.

Θα πει κάποιος πως η ιστορία κάνει κύκλους και πως ανάλογες ημέρες έχει ξαναπεράσει η ανθρωπότητα. Ναι αλλά τώρα είμαστε πάρα πολλοί και όλοι θέλουμε να περνάμε από πολύ καλά, έως πάρα πολύ καλά.

Το παγκόσμιο χρέος έφτασε σε απίστευτο ύψος! Και λοιπόν; Υπάρχει περίπτωση να βρεθεί τόσο χρήμα τυπωμένο και να πέσει στην αγορά; Υπάρχει περίπτωση να ξεχρεώσουν τα κράτη στα επόμενα 100-200 χρόνια; Και από πού θα τα βρουν; Και το κυριότερο, σε ποιούς τα χρωστάνε;

Ονόματα, διευθύνσεις κλπ., Όχι απλά τα χρωστάνε εκεί και εκεί.

ΟΝΟΜΑΤΑ, τράπεζες, δανειστές παρακαλώ, να δούμε όλοι που πάνε τα λεφτά που δανειζόμαστε, ποιος μας δανείζει, και ποιοι πληρώνουν σε ποιους και πόσα.

Γιατί αν είναι για το κόστος μιας σφαίρας στο κεφάλι να γλυτώσουμε από τα χρέη, ακόμη και μερικοί που δεν χρωστάνε τώρα σε κανένα κ…..  ίσως να τους ενδιαφέρει για να γλυτώσουν την αγωνία και τους εξευτελισμούς.

Το πόσο αποτιμάται σήμερα η ζωή, τα δελτία ειδήσεων μιας εβδομάδας αρκούν για να κάνουμε ένα περίπου λογαριασμό, και από το 2001 και εδώ το πράγμα είναι ξεκάθαρο. Η φυγή από τη ζωή δεν κοστίζει τίποτα απολύτως, η διατήρηση όμως;

Ρωτείστε ένα συνταξιούχο Έλληνα των 300€ να σας πει. Κι αν δεν μπορεί, υπάρχουν τα υπολείμματα της μεσαίας τάξης. Όλο και κάποιος θα βρεθεί μέσα σε κανένα χαρτοκιβώτιο σαν νέος Διογένης.

Αν όλα αυτά είναι μπούρδες, τότε παρακαλώ εσείς που έχετε το χρήμα κρατείστε το, αλλά δώστε δουλειές στους φτωχούς και μην τους αφήνετε να πεθαίνουν στους δρόμους από πείνα και αρρώστιες.

Αν πάλι δεν σας περισσεύουν, πέστε το ανοιχτά, να βρούμε τρόπο να εξασφαλίσουμε τα έξοδα προς τον άλλο κόσμο.

Βγάλτε ψεύτες παρακαλώ τον Πιάνκα, τον Ιωάννη, το Χόγκινς κι όλους τους άλλους τους αιθεροβάμονες.

Καλές γιορτές, άλλη μια φορά ξανά-σταυρώστε το Χριστό, σουβλίστε και κανένα αρνάκι αν είναι να νοιώσετε καλά.

Γιάννης Γλυνός