Κόλαση ο Παράδεισος

τα αρνάκια κι ο λύκος

Εδώ και χρόνια, δηλαδή από καταβολής κόσμου, ο σοφός άνθρωπος (homo sapiens τρομάρα μας) κάνει πάντα τα ίδια λάθη. Αν και οι παράμετροι αλλάζουν, όλα είναι ένας κύκλος. Από πολιτική σκοπιά, πάντα υπάρχει εκμετάλλευση του ασθενέστερου από τον ισχυρότερο.

Η ισχύς που αφήνει ελεύθερο τον ισχυρό να επιβάλλει τα πάντα στον ασθενέστερο ευρίσκεται: στη φυσική δύναμη, την εξυπνάδα, το χρήμα, τη περιουσία, τη κοινωνική θέση, τη πολιτική θέση, την ιεραρχία, τις τεχνικές δυνατότητες, τη βιομηχανία κλπ.

Η ισχύς σε μεγαλύτερη κλίμακα, πηγάζει επίσης από το φυσικό πλούτο μιας χώρας και τη διαχείριση αυτού του πλούτου προς όφελος του λαού της.

Έτσι ήταν τα πράγματα τουλάχιστον στο βάθος της ιστορίας όταν άρχισαν να σχηματίζονται τα κράτη και σωρεύεται ο πλούτος.

Κάποιες χώρες, κάποιοι λαοί, τα καταφέρνουν πολύ καλά και δημιουργούν ισχυρές αυτοκρατορίες με: βιομηχανία, πολιτισμό, επιστήμες, κοινωνική πρόνοια, σταθερά πολιτικά συστήματα που οδηγούν σε κατακτήσεις και επεκτάσεις (αγορές) σε βάρος άλλων χωρών.

Οι άλλες χώρες, μπορεί να μη στερούνται φυσικών πηγών, αλλά να μη διαθέτουν τα απαραίτητα για να αρχίσουν να τα εκμεταλλεύονται προς όφελος δικό τους. Κάποιοι επικαλούνται ανωτερότητα φυλής, εργατικότητα, πειθαρχία, αντοχή. Ωστόσο, κάθε λαός έχει εφοδιαστεί από τη φύση για να αντέξει στο περιβάλλον που βρέθηκε.

Μια χώρα, ένα κράτος, είναι φυσικά ο λαός στο σύνολό του, κι αν ο αλός μείνει πίσω κοινωνικοπολιτικά και οικονομικά, και η χώρα – κράτος θα μπει σε καθεστώς εξάρτησης.

Έτσι η συσσωρευμένη ισχύς και πλούτος κάποιων κρατών στρέφεται με κάθε τρόπο σε βάρος των άλλων (σύμμαχοι και δορυφόροι, κοινοπολιτείες) και  (αποικίες, κατακτήσεις).

Δημιουργείται ένας κύκλος από: πολέμους, κατακτήσεις, επεκτάσεις, χρεοκοπίες, οικονομικούς πολέμους, θρησκευτικούς πολέμους, βία, εγκλήματα και ότι άλλο καταγράφεται καθημερινά ανά τους αιώνες.

Όλοι οι ισχυροί του κόσμου  έχουν ένα ισχυρό άλλοθι για τις πράξεις τους.

Ό, τι κι αν κάνουν, το κάνουν για το καλό της χώρας τους και του λαού της! Έστω κι αν οι πράξεις του ισχυρού οδηγούν σε ολοκαυτώματα, γενοκτονίες, σκλαβιά και κάθε είδους καταστροφή του ασθενέστερου, ακόμη και αν φτάσουν σε κάποιο διεθνές δικαστήριο ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, πάντα θα επικαλεστούν πως ό,τι έπραξαν το έκαναν οδηγούμενοι από το καθήκον προς τη πατρίδα τους (πχ δίκη της Νυρεμβέργης).

Συχνά η συγκεντρωμένη ισχύ πηγάζει νόμιμα από τη δημοκρατική πλειοψηφία, αλλά όταν αυτή η ισχύς γίνεται κοινοβουλευτικός φασισμός, και στη συνέχεια καθαρόαιμος φασισμός, τότε καταγράφονται παγκόσμιοι πόλεμοι όπως ο πρώτος και ο δεύτερος.

Είναι ελάχιστες οι φορές και τα παραδείγματα λιγοστά όπου η συγκέντρωση πολιτικής ισχύος σε ένα πρόσωπο έδωσε καλά αποτελέσματα άνω του μέσου όρου σε ένα λαό, σε ένα κράτος. Ωστόσο αυτή η ισχύς δεν ωφέλησε και τους γείτονες, ή τους φόρου υποτελείς του κράτους αυτού. Το αντίθετο. Ίσως στο βάθος της έρευνας και μετά από πολλά χρόνια αποδειχτεί πως η συγκέντρωση όλης της διαθέσιμης πολιτικής και διοικητικής ισχύος σε ένα άτομο (τυραννία) για μια συγκεκριμένη περίοδο να ήταν μονόδρομος λόγο και διεθνών συνθηκών. Ωστόσο, τίποτα δεν δικαιολογεί το άδικο, τους φόνους, τη σκλαβιά, τη τυραννία και τις ιδεολογικές διώξεις των πολιτών για το καλό ενός κράτους που κάποιοι διαχωρίζουν εντελώς από την ελευθερία του λαού του.

Αυτοί οι κύκλοι της ιστορίας, επηρεάζουν το πλανήτη, το περιβάλλον, την εξέλιξη των λαών και της ανθρωπότητας. Καταγράφεται ανησυχητική κλιματική αλλαγή, ασθένειες, άνιση κατανομή πλούτου που διαρκώς μεγαλώνει. Το αποτέλεσμα είναι η ζωή στη γη που θα μπορούσε να είναι παράδεισος παρά τις περιστασιακές φυσικές καταστροφές, να γίνεται κόλαση από κάθε άποψη.

Μόνο οι έχοντες συγκεντρωμένο πλούτο και δύναμη φαινομενικά περνάνε ποιο καλά. Αλλά αν τους ρωτήσεις θα αποκριθούν πως και αυτοί υποφέρουν καθώς δεν μπορούν να αποκτήσουν όλα όσα θα ήθελαν, κι ας μη ξέρουν τι έχουν και που το έχουν.

Στη κυρά μάνα μας, μη δίνετε βοήθεια.

Συγκεκριμένα τώρα, με τη δική μας υπόθεση των μνημονίων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα αν και καταστραμμένη οικονομικά, χρεωμένη και σε τρομακτικό κίνδυνο, αντί να μαζεύει όλες της τις δυνάμεις και να ετοιμάζεται για να δώσει ακόμη μια μάχη μπας και τη κερδίσει, βλέπουμε πως και πάλι οι πολιτικοί της επιζητούν ισχυρές αυτοδυναμίες, εκλογές με ενισχυμένη αναλογική, υπέρ-εξουσίες,  οδηγούν και πάλι σε πόλωση και εμφύλιο. Αντί να αποδεχτούν οι πολιτικοί το αποτέλεσμα των εκλογών και το σύνταγμα, την επόμενη των εκλογών αμφισβητούν εδώ και χρόνια την κάθε κυβέρνηση, τον εκλεγμένο αρχηγό του κράτους (πρωθυπουργό), αναζητούν καθημερινά το χρόνο που θα γίνουν οι επόμενες εκλογές το ταχύτερο δυνατό πάντα για να μας σώσουν! Και πάντα η αντιπολίτευση εννοεί να υποδεικνύει στη κυβέρνηση τι να κάνει, λες είναι αυτή η κυβέρνηση που εξέλεγε ο λαός.

Και πάντα έρχονται τα χειρότερα.

Τα ψέματα είναι επόμενο να μας πνίγουν, όπως και η ακρίβεια. Η ανακολουθία προγραμμάτων πριν τις εκλογές, και της πραγματικότητας λίγο μετά είναι πλέον δεδομένη. Και πάντα εδώ και χερόνια οι νέοι μας φεύγουν και μένουν εδώ οι γέροι, και πάντα οι φυσικές πηγές πλούτου ξεπουλιούνται από κυβερνήτες κάθε κέντρο - δεξιάς παράταξης. Γιατί αυτές ήταν οι επιλογές του λαού (γιατί άραγε;). Και όταν ο λαός στρέφεται λίγο ποιο αριστερά, και πάλι συμβαίνουν τα ίδια, όπως τώρα με κυβέρνηση που έχει σχηματισθεί σίγουρα όχι από δεξιούς. Οι περισσότεροι ίσως, ή κάποιοι όχι και λίγοι , ήταν μέλη του ΠΑΣΟΚ!. Για όλους τους άλλους (σχεδόν) ισχύει πως είναι τουλάχιστον ότι δηλώσουν και απομένει να αποδείξουν δια των έργων κι όχι μόνο δια των προεκλογικών υποσχέσεων τι πραγματικά είναι. Και πάντα βλέπουμε και ακούμε ο νόμος είναι ιδιαίτερα αυστηρός για τα υποζύγια, και πάντα κομμένος και ραμμένος για τους βουλευτές. Να ένα πρόσφατο παράδειγμα για γέλια, οργή και κλάματα.

Για κάθε συνταξιούχο ισχύει πως χάνει το 70% της σύνταξής του, ή και όλη τη σύνταξη αν βρεθεί να εργάζεται και μετά τη συνταξιοδότηση.

Αυτό για τους βουλευτές μας δεν ισχύει. Ακόμη κι αν λαμβάνουν μισή σύνταξη, πήραν ίσως από λάθος, και την έκτακτη βοήθεια. Αλλά τη πήραν παρά τα 5.000 € βουλευτικής αποζημίωσης!

Αλλά και οι πλούσιοι και όλοι όσοι είχαν και έχουν τον τρόπο τους να βγάζουν χρήματα αφορολόγητα, πάντα έκαναν τα πάντα για να βγάζουν χρήματα εκτός Ελλάδος, για ακριβά αφορολόγητα είδη και μοντελάκια, ακίνητα, δερμάτινα από τη Πόλη μας, παίξιμο στα καζίνο της γειτονιάς, κοσμήματα, γλέντια στα σκυλάδικα, ακριβά αυτοκίνητα που αν μη τι άλλο προκαλούν το λαό και αυξάνουν την ανάγκη για δανεικά.

Ακόμη ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα είναι αυτό της υπογεννητικότητας. Όλοι γνωρίζουν από το 1970 πως λιγοστεύουμε. Και λοιπόν τι έκαναν;

Τελικά στην Ελλάδα έπρεπε να γίνουν πολλές και βαθιές αλλαγές που ποτέ δεν έγιναν ούτε καν επί της χαραυγής του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ (σοσιαλιστικό τουλάχιστο κατά την διακήρυξη). Να θυμίσω πως 20 χρόνια είχαμε κυβερνήσεις σοσιαλιστικές, που παρά τη πλειοψηφία, δεν κατάφεραν να κάνουν την Ελλάδα μια σύγχρονη χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν μια χώρα βολεμένων, σπάταλων, που έφτασε στην χρεοκοπία με την συνέχεια και συνέπεια των άλλων…Όλοι μα όλοι, παρέλαβαν καμένη γη και άδεια ταμεία. Οι επόμενοι, άφησαν μόνο χρέη! Μοναδική εξαίρεση ήταν η χρονιά που εγκατέλειψε τη πολιτική ο συχωρεμένος Κ. Καραμανλής.

Η διαφθορά των κρατικών υπαλλήλων, αιρετών και διορισμένων, οι μίζες, η απληστία, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, ο αυταρχισμός μεγάλου μέρους των δημόσιων υπαλλήλων, το απαράδεκτο τραπεζικό σύστημα που δάνειζε σε όποιο να είναι δίχως εγγύηση και μόνο επειδή είχε πρόσωπο! Αμ το ασφαλιστικό; (άλλη τραγωδία και αυτή), οι απίθανα πάρα πολλοί νόμοι, η δικαιοσύνη που ακόμη καθυστερεί είτε γιατί δεν μπορεί, είτε γιατί δεν θέλει, η υγεία, η παιδεία, η παραγωγή κάθε είδους, το ξεπούλημα εκτάσεων (σύμβαση Litton επί χούντας), το Κυπριακό, οι «χαρισματικοί» μας ηγέτες, το δημόσιο χρέος που πάντα μεγάλωνε και έγινε τέρας που μας τρώει, εμάς, αλλά θα κατασπαράξει και τα παιδιά μας, και τα παιδιά τους, και τα παιδιών των παιδιών τους!

Είμαστε ένας λαός παραδομένος σε ένα κράτος τέρας, άσπλαχνο, αυταρχικό, σπάταλο, αναξιόπιστο, διεφθαρμένο, άδικο.

Κι όμως αυτή τη ξεχαρβαλωμένη κρατική μηχανή όλοι σχεδόν οι πολιτικοί ήθελαν και θέλουν να τη βάλλουν στο χέρι. Και εμείς πλέον είμαστε άξιοι της τύχης μας, λένε.

Και έρχεται ο άλλος σήμερα, 31 Μαρτίου 2017 και σου λέει να κοπούν κι άλλο οι δαπάνες για την περαιτέρω ξεχαρβαλωμένη υγεία, να κάνουμε οικονομίες και αποταμίευση (από ποιες αμοιβές;), και να παίρνουμε σύνταξη στα 70!

Μάλλον ξέχασε να μας πει με τις νεκρόκασες τι να κάνουμε! Οικονομολόγος σου λέει ο άλλος!

Ότι δεν μπόρεσε να ξεπουλήσει και να αλλάξουν η χούντα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μαζί, θα το υπογράψει και θα το αλλάξει, αν προλάβει, ο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι γιατί είναι κακός, η προδότης, ή μνημονιακός, αλλά γιατί έτσι έχουν το προγραμματίσει οι φίλοι μας της Ε.Ε. για να μας σώσουν από τους κακούς μας εαυτούς και τους άχρηστους πολιτικούς.

Γιατί εμάς τους Έλληνες όλοι θέλουν να μας σώσουν, αλλά εμείς δεν θέλουμε;

Από χρόνια τώρα αναρωτιέμαι γιατί;

Μήπως είχαμε στήσει ένα δικό μας ουτοπικό παράδεισο μέσα στο χρέος, το υπέροχο Ελληνικό φως, τα παραμύθια της αρχαίας μας ιστορίας που όλοι οι άλλοι ζήλευαν;

Και ολίγη ιστορία πάλι, δεν βλάπτει.

Θυμάται κανείς γιατί το πάλαι ποτέ «καλό» και «κραταιό» χριστιανικό Βυζάντιο υποδουλώθηκε στους «βάρβαρους» Οθωμανούς;

Θυμάται κανείς πως ξεπούλησε η αυτοκρατορία ένα προς ένα τα έσοδά της στους Ενετούς και τους Γενουάτες;

Θυμάται κανείς τη διαφθορά των Βυζαντινών λίγο πριν καταρρεύσει η βασιλεύουσα; Και μη πεις κανείς πως οι Βυζαντινοί ήταν οι άγιοι και οι Οθωμανοί ήταν οι διάολοι!

Γιατί θα υπάρχει ακόμη ένα πρόβλημα λογικής καθώς, ότι έκαναν οι Χριστιανοί Βυζαντινοί καταλαμβάνοντας όλες σχεδόν τις χώρες που είχαν πρόσβαση στη Μεσόγειο ήταν καλό και σωστό και δίκαιο. Οι πόλεμοι έγιναν τότε με χαδάκια και αγάπη προς το πλησίον! Και ότι έκαναν μετά οι Οθωμανοί, ήταν πολύ κακό!

Υπάρχουν δηλαδή και κατακτητές άγιοι;

Οι πόλεμοι ποτέ δεν σταμάτησαν και ήταν πάντα ο ισχυρός που έκανε το ντου στον ασθενέστερο. Το μυστικό ανά τους αιώνες είναι νη μην αφεθεί ένας λαός να πέσει ποτέ σε ανάλογη ανέχεια ώστε να χρειαστεί δανεικά. Και φυσικά εκτός από τους πολέμους με όπλα, υπάρχουν και οι οικονομικοί που είναι το ίδιο καταστροφικοί, συχνά δε κάποια στιγμή γίνονται και πόλεμοι με όπλα. Αυτός που δανείζει, θα κάνει τη δουλειά του, εμείς που τα παίρνουμε τι κάνουμε; Δεν είναι κουτόφραγκοι οι άλλοι.

Και τώρα που έχουν μπει οι υπογραφές και έχουμε πάρει τα δανεικά για να πληρώσουμε τις δόσεις κι όχι για να πάρει μπρος η οικονομία (σιγά να μη  θέλουν τους Έλληνες ανταγωνιστές), ο άλλος μας κουνάει το δάχτυλο! Και κάθε που πάει να μπει το νερό στο αυλάκι, μας πετάνε μια δήλωση και το χρηματιστήριο καταποντίζεται! Και εμείς τι κάνουμε; Αναζητούμε τρόπους να μη πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.

Μα λαός λέει:

-«το όργανό σου και την υπογραφή σου να προσέχεις που τη βάζεις»!

Κι όμως εμείς οι Έλληνες μετά το πόλεμο που πολεμήσαμε με δυο θεριά, που νικήσαμε το πρώτο και χάσαμε από το δεύτερο (1940), που παραλίγο να χάσουν και οι σύμμαχοι από τους ναζί, που μας ρήμαξαν οι κατακτητές, που μας υποσχέθηκαν ότι θα «φάμε με χρυσά κουτάλια», πέσαμε στην ανέχεια με τρομακτικό πληθωρισμό, και κανείς δεν βοήθησε μέχρι που ξέσπασε ο εμφύλιος.  Όσο για το χρυσό της Ελλάδας, χάθηκε όπως και ο χρυσός των ναζί! 

Για να τιμωρηθούν όμως οι «αναρχοκομουνιστές» βρέθηκαν και λεφτά και βοήθεια! Για να σωθεί ο λαός και να πάρει εμπρός η οικονομία στην μετά τη κατοχή Ελλάδα μας, έκαναν το κορόιδο!

Και μετά; Θαύμα! Θαύμα!

Να το σχέδιο Μάρσαλ και η Αμερικάνικη βοήθεια που μεγάλο της μέρος κατάληξε στη μαύρη αγορά! Και οι επανορθώσεις του κατακτητή που και πάλι η φτωχή Ελλάδα βοήθησε κατά δύναμη να ανακάμψει που είναι; Και τα αναγκαστικά δανεικά και αγύριστα της χώρας (Γερμανία) που αιματοκύλισε δυο φορές το πλανήτη που είναι; Και από τη χώρα αυτή σήμερα μας κουνάει το δάχτυλο ο «κύριος»!

Και ο Οθωμανός, ο Τούρκος γείτονας που δεν πολέμησε στους δυο παγκόσμιους τι κάνει;

Καλά, ευχαριστώ.

Τώρα βλέπουν δήθεν τι σημαίνει ιστορικά η Οθωμανική αυτοκρατορία. Γιατί ότι και αν λένε, θα τα βρουν και πάλι με το Τούρκο. Αυτοί βλέπετε πεντοβολάνε, είναι μεγάλη αγορά, δεν είναι σαν και εμάς.

Αναρωτιέμαι όμως, μήπως τελικά θέλουν οι της Ε.Ε. και ειδικά οι Γερμανοί πραγματικά να μας σώσουν; Αφού εμείς με τους δικούς μας πολιτικούς μονίμως τα κάνουμε μπάχαλο, μήπως πρέπει και πάλι οι «μεγάλες δυνάμεις» να μας σώσουν όπως έγινε στην επανάσταση του 1821;

Αν έτσι είναι, τότε ποιος λέει αλήθεια;

Τι να θυμηθώ πλέον και να μη δακρύσω;

Να μη θυμηθώ πως πριν καλά γίνει η Ελλάδα κράτος και τελειώσει ο πόλεμος με τους Τούρκους, εμείς ξεκινήσαμε εμφύλιο πόλεμο για την εξουσία! Μήπως γι αυτό οι οργισμένοι νεαροί γράφουνε στους τοίχους στα Εξάρχεια:

-«όχι στα λιγούρια της εξουσίας»;

Πριν κάποιος επικαλεστεί τα σχετικά περί αναρχίας, θα πρέπει να βρει γερά παραδείγματα πως δεν ήταν έτσι ποτέ οι πολιτικοί μας. Και να τα πει αυτά όχι σε μένα, αλλά στους νεαρούς που τα σπάνε και τα καίνε, λες και κάτι θα αλλάξει, πέρα από τα κράσπεδα και τους κάδους.

Αλλά οι όποιες καταστροφές μεγαλώνουν το τεράστιο και ασήκωτο χρέος της χώρας. Εκτός κι  όλα είναι ψέματα και δεν χρωστάμε ούτε μονόλεπτο, και άρα σπάστε και κάψτε ότι απόμεινε όρθιο. Ωστόσο είναι αυτός ένας ακόμη εμφύλιος στην ουσία.

Να μη πω πως αυτοκτονήσαμε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο;

Πως φυλακίσαμε το Θ. Κολοκοτρώνη;

Πως δολοφονήσαμε τον πρώτο μας κυβερνήτη το Ι. Καποδίστρια;

Πως πολιτικοί υποσχέθηκαν στο λαό τη διακοπή του πολέμου για να εκλεγούν και στη συνέχεια, σε λίγους μήνες φτάσαμε στη καταστροφή στη Μικρασία;

Ένα είναι σίγουρο. Θέλουν τους Έλληνες απλούς καταναλωτές της βιομηχανίας της Ε.Ε, όλα τα άλλα δεν τους ενδιαφέρουν. Διαφορετικά, απλά μας αγαπάνε τόσο πολύ που μας πνίγουν με την αγάπη τους!

Αυτά και καλή Ανάσταση και λευτεριά στα γίδια!