Αττική, Λούτσα, Οκτώβριος
2015.
Κι όμως είχα πει να μη
βγάλω άλλες φωτογραφίες.
Αλλά....
Κάθε κατεργάρης στο πάγκο
του, και τα παιδιά σχολείο.
Όλοι φεύγουν από τις
παραλίες, τα μαζεύουν.
Όλοι;
Ε, όχι κι όλοι.
Κάποιοι απολαμβάνουν τώρα
περισσότερο την ησυχία, την ηρεμία, τα σύννεφα, τον ουρανό, τη θάλασσα, τα
χάδια του ήλιου που έγινε τώρα ποιο ευγενικός.
Μόνες οι ξαπλώστρες και οι
ομπρέλες, θα είναι εκεί για λίγες ακόμη ημέρες.
Μοναξιά!
Δεν είναι άσχημα όταν ηρεμείς
και βλέπεις το γαλάζιο δίχως κραυγές δίχως κόσμο σαν να είσαι στο Σύνταγμα.
Μπορείς τώρα να απλωθείς
στην άμμο σαν... χυλοπίτα, και να μην ενοχλείς κανένα!
Γιατί δεν υπάρχει κανένας δίπλα σου.
Παράδεισος; ίσως.
Ο τρύγος πέρασε. Αρχίζει το
μάζεμα της ελιάς.
Καλό χειμώνα;
Νωρίς δεν είναι;
Ας είναι.
Γ. Γλυνός
σαν το παλιό φιλμ ADOX
σαν το παλιό φιλμ ADOX
σαν το παλιό φιλμ ADOX
σαν το παλιό φιλμ ADOX
σαν το παλιό φιλμ ADOX
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου