μια άσπρη ημέρα του 2022

 

Ιανουάριος 2022.

Η άσπρη ημέρα της Αττικής, η χαμένη κοινή λογική, το μέγα μπάχαλο και η κατάψυξη.

-«όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει»

 

Αρκετές ημέρες πριν οι μετεωρολόγοι ήταν ξεκάθαροι πως έρχονται ισχυρές χιονοπτώσεις, ακόμη και μέσα στην Αθήνα. Πρόβλεψαν, το δήλωσαν δημόσια, πως θα χρειαστούν αλυσίδες ακόμη και μέσα στο κέντρο, πως ο κρατικός «μηχανισμός» θα πρέπει να προετοιμαστεί για πολύ χιόνι και μεγάλα προβλήματα.

Δεν νομίζω πως η κλιματική αλλαγή είναι κάτι έκτακτο καθώς κάθε κάποια χρόνια (κύκλος φαινομένου) οι χώρες, κι όχι μόνο η Ελλάδα, υποδέχονται πάρα πολλές βροχές και χιόνια πάνω από το μέσο όρο και τη κανονικότητα.

Εγώ πχ θυμάμαι ακόμη τρεις χρονιές με πάρα πολύ χιόνι ακόμη και μέσα στην Αθήνα. Αυτή είναι η τέταρτη φορά. Από μια χρονιά μάλιστα έχω και φωτογραφίες που μοιράστηκαν δωρεάν ως screen saver για υπολογιστές. 

Δεν χρειαζόταν να μας πει κανείς πως είναι χειμώνας. Πως είμαστε στη μέση της εποχής, το ξέρουμε. Αν δεν κάνει χιόνι το χειμώνα πότε θα κάνει; Το ξέραμε όλοι, όπως ξέραμε πως καλά θα κάνουμε να αποφύγομε τις άσκοπες μετακινήσεις, να προετοιμαστούμε όσο γίνεται και μπορούμε για κάποιες ημέρες αποκλεισμού, διακοπής ρεύματος, νερού, τροφής, αδυναμία μετακίνησης  ασχέτως οχήματος και εξοπλισμού.

Δεν παίζει κανείς ούτε με τη θάλασσα, ούτε με τις δυνάμεις της φύσης που της έχουμε αλλάξει τα φώτα. Έτσι είδα οχήματα με τετρακίνηση να μη μπορούν να πάνε ούτε  5 μέτρα κυριολεκτικά στο ίσιωμα από ασχετοσύνη οδηγών. Και τη στιγμή αυτή, στη περιοχή αυτή, δεν είχε ούτε 2 πόντους χιόνι. Ήταν πριν το στρώσει για καλά, φαντασθείτε τι έγινε μετά.

Ακόμη κι αν δεν υπήρχαν οι προειδοποιήσεις της ΕΜΥ, η κοινή λογική υπαγορεύει όλοι να μπουν σε επιφυλακή, να μη ρισκάρουν εκτός κι αν είναι απόλυτη ανάγκη (θέμα προσωπικής κρίσης).

Υπήρχαν ρεπορτάζ και διαβεβαιώσεις πως η κρατική μηχανή ήταν έτοιμη, αλατιέρες, εκχιονιστικά, οι δήμοι, οι κοινότητες, ο ΔΕΔΗΕ, οι διαχείριση των δρόμων ιδιωτικών και δημόσιων, όλοι και όλα ήταν έτοιμα.

Όμως καθώς φαίνεται στην Ελλάδα η εγκύκλιος είναι υπεράνω νόμων, η κοινή λογική απουσιάζει, η ανευθυνότητα μεγαλουργεί, όλα τα ρίχνουμε στη συλλογική ευθύνη των επιτροπών και μυαλό δεν βάζουμε. Είναι λάθος προφανώς η πολυφωνία τέτοιες στιγμές, τι να πω;

Καλή η δημοκρατία, όταν όμως αυτός που έχει βάρδια-επιφυλακή-υπηρεσία σε δύσκολες ώρες όπως: ένας υπάλληλος της Αττικής οδού στα διόδια και στη διαχείρηση, ένας δημόσιος υπάλληλος σε επιφυλακή, ένας αστυνομικός, ο περιφερειάρχης, ο αρμόδιος υπουργός, δεν ποιάνουν το τεύρο από τα κέρατε να τι ακολουθεί. Όταν βλέπουν τη καταστροφή που έρχεται ολοταχώς, και δεν κάνουν κάτι, τότε έχουμε αυτά που έγιναν.

Θα έπρεπε να αναλαμβάνουν άμεση δράση και πρωτοβουλίες όσοι είναι επιφυλακή και βάρδια στη πρώτη γραμμή. Κάτι σαν το στρατό, που έχουμε: διοικητή μονάδας, αξιωματικό επιφυλακής, υπαξιωματικό, και φτάνουμε στο τέλος σε όποιον έχει μείνει όρθιος. Η μηχανή δεν σταματάει καθώς υπάρχουν και άλλες επιφυλακές: 5 λεπτών, κλπ. Δεν μπορούν να εξαφανίζονται όλοι αυτοί που μπορούν να πάρουν αποφάσεις όταν τους χρειάζεται η κρατική μηχανή κι ο κοσμάκης.

Αντί αυτού, όταν όλοι περιμένουν άνωθεν εντολές γιατί φοβούνται να κάνουν κάτι, τελικά δεν κάνουν το αυτονόητο, και οδηγούμαστε στο χάος και τη ντροπή που καταγράψανε τα ΜΜΕ. Τι να τη κάνουμε τη δημοκρατία λοιπόν όταν οι ευθύνες πάνε μπαλάκι από επιτροπή σε επιτροπή;

Δεν είναι πρώτη φορά που γίνεται ανάλογη χιονόπτωση, αλλά τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα καθώς διαπιστώνουμε.

Τα λάθη αυτή τη φορά ήταν πάρα πολλά. Η πρωτοφανής χιονοθύελλα, μη το ξεχνάμε, έφερε το χάος που ακόμη απόψε Τετάρτη 26 Ιανουαρίου επικρατεί στους αποκρυσταλλωμένους δρόμους της Αθήνας, των προαστίων και περιοχών της Αττικής. Ακινητοποιημένα αυτοκίνητα κλείνουν τους δρόμους καθώς πολλοί  οδηγοί δεν μπορούν από το παγετό να πλησιάσουν, ούτε να βγουν από παγωμένα σπίτια τους.

Το αλάτι μάλλον δεν έπεσε, οι δήμοι ήταν αδύναμοι να περάσουν στους απροσπέλαστους δρόμους, οι κεντρικές αρτηρίες έκλεισαν, οι έξοδοι της Αττικής οδού, που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν έτοιμη παρά τις προειδοποιήσεις, έκλεισαν από τα ακινητοποιημένα. Δεν υπήρχε η δυνατότητα να κινηθούν τα προπορευόμενα οχήματα, που δεν είχαν αλυσίδες, ή αν είχαν δεν ήξεραν, ή δεν μπορούσαν να τις περάσουν οι οδηγοί, αλλά κι αν όλα ήταν σωστά, τα προπορευόμενα οχήματα είχαν κωλύσει και κλείσει το υπέρ- σύγχρονο «ασφαλή» δρόμο. Όταν ακούω πως όλα είναι υπό έλεγχο, ανατριχιάζω. Με πιάνει τρόμος επειδή γνωρίζω πάρα πολύ καλά τον τρόπο που έχουν εκπαιδευτεί οι δημόσιοι υπάλληλοι να υπακούουν, να υπηρετούν το κράτος αρχικά, και αν περισσέψει τους πολίτες. Κι αν το καμάρι των δρόμων μας έγινε παγίδα και παγοδρόμιο, τι να σκεφτεί ο πολίτης για τους άλλους δρόμους;

Ελπίζω να ενοχληθούν αρκετοί, ελπίζω και να καταλάβουν πως οι απλοί Έλληνες πολίτες (άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας) δεν είναι εχθροί του κράτους και των υπαλλήλων του. Αν τους έβλεπαν έστω ως πελάτες τους, τα πράγματα θα ήταν ποιο καλά. Αν υπάρχουν αντιρρήσεις για όλα αυτά, ας κοιτάξουν ξανά τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ μπας και καταλάβουν και ξυπνήσουν γιατί η Ελλάδα μας δεν αξίζει τέτοια κατάντια που επηρεάζει όλους μας.

‘Άνθρωποι παγιδευμένοι στη κατάψυξη, χωρίς φάρμακα, τροφή, κουβέρτες, νερό, χωρίς τόπο να κοιμηθούν. Βρέθηκαν χώροι στο πάτωμα του Ελ. Βενιζέλου και σε ξενοδοχεία της περιοχής, το είδαμε το αίσχος! Παγκράτι, Νέα Σμύρνη, Δάφνη, Παιανία, Γλυκά Νερά, Σπάτα, τι να πω;

Όσο για δέντρα; Υπάρχει ντροπή για κράτος, δημόσιο, δασαρχείο, ΔΕΔΗΕ, δήμοι, ΟΤΕ, πολεοδομία; όλοι σε παραπέμπουν από τον ένα στον άλλο για να κοπούν τα δέντρα που ακουμπάνε στα καλώδια και στα σπίτια, λες και δεν έχουν πέσει ξανά από τον αέρα, ή το χιόνι. Λες και δεν κάηκε το Ντράφι, λες και ακόμη δεν ψάχνουν τι έγινε και γιατί. Η ανευθυνότητα στο μεγαλείο της. Για κάθε δέντρο που θα πέφτει σε περιουσία θα πρέπει αυτεπάγγελτα να επεμβαίνει εισαγγελέας. Ασχέτως αν ο πολίτης έχει, ή δεν έχει ζητήσει να κοπεί.

Είναι ευθύνη των δήμων και της πολιτείας επί τέλους η προστασία των περιουσιών απ τη πτώση δέντρων. Φταίμε και εμείς δεν λέω, κτίζουμε μέσα στο δάσος, βγαίνουμε στο χιόνι δίχως ετοιμασία, δίχως αλυσίδες στους τροχούς, αψηφούμε τους κανόνες κυκλοφορίας, δεν ξέρουμε τι σημαίνει χειμώνας, αστυνόμος, υποχρέωση, υπακοή στις υποδείξεις των τροχονόμων, δεν θέλουμε να κυβερνηθούμε από κανένα. Όλα τα ξέρουμε, δεν σεβόμαστε. Τελικά, όταν πάθουμε κάτι κλαίμε, φωνάζουμε και κατηγορούμε όλους τους άλλους, και το κράτος που το κλέβουμε σε κάθε ευκαιρία για αυτό και αυτό μας ανταποδίδει τα ίσια.  Να λοιπόν πάλι που έκλισαν οι δρόμοι όχι μόνο από το χιόνι αλλά και από πτώση δέντρων, και θα πέσουν ξανά και ξανά.

Οι φυσικές καταστροφές είναι απρόβλεπτες, ωστόσο η ΕΜΥ ήταν σαφής:

-«έρχεται μεγάλη χιονόπτωση, χιονοθύελλα». Και ήρθε!  

Είμαστε και πάλι απροετοίμαστοι όπως τόσες φορές. Να το θυμηθείτε ότι έγινε, όταν γίνει ξανά, γιατί θα ξαναγίνει. Εμείς σπάνια βλέπουμε τόσο χιόνι και λέμε πως δεν αξίζει ο κόπος για τόση προετοιμασία. Ε, κι αν χιονίσει πάρα πολύ, που θα πάει; Δεν θα λειώσει! Θα λειώσει σίγουρα.

 Μην αγωνιάτε όμως, απόψε άκουσα στα δελτία πως θα βρέξει σε δυο ημέρες και έτσι θα λειώσει το χιόνι, άρα: «λευτεριά στα γίδια»!

Κι αν δημιουργηθεί ακόμη ένα υπουργείο; Δίχως άνωθεν εντολή και ειδική εγκύκλιο δεν κουνιέται φύλο. Αυτό δεν το γνωρίζει ουδείς σε αυτό το τόπο και έτσι όλα γίνονται ένας κύκλος. Στη γλώσσα των υπολογιστών είναι αυτό που λέμε loop.

Το λιγότερο που μπορούσε να γίνει ήταν: απαγορεύσει εισόδου στην Αττική οδό, σε όλες μεγάλες αρτηρίες να μείνει μια λουρίδα ανοικτή, διαφορετικά; Απαγόρευση κυκλοφορίας αρχικά σε φορτηγά και στη συνέχεια για όλους πλην των οχημάτων κοινής ωφέλειας, από το πρωί, πριν κλείσουν οι δρόμοι. Όταν το χιόνι είναι τόσο πολύ, ακόμη και οι αλυσίδες δεν αρκούν καθώς το χιόνι σηκώνει το όχημα και οι τροχοί πλέον δεν έχουν πρόσφυση, άρα έχουμε ακινητοποίηση, όπως έχουμε και από τα άλλα οχήματα που δεν έχουν αλυσίδες. Γνωστά όλα αυτά, είναι κοινή λογική, αλλά χάθηκε στις επιτροπές και τις εγκύκλιους.

Όμως θα ερωτήσω και περιμένω μια τίμια απάντηση. Κοιτάξτε στο καθρεφτη, βάλτε το χέρι στη καρδιά.

Άντε κι ο υπάλληλος στα διόδια της Αττικής οδού σας έλεγε στις 9 το πρωί πως:

- «δεν επιτρέπεται να περάσετε και κάντε αναστροφή, αλλά μην το αφήσετε εδώ», θα το δεχόσαστε αδιαμαρτύρητα;

Θα φεύγατε το ταχύτερο δυνατό για να μη παγιδευτούν όσο καθυστερείτε περισσότερα οχήματα;

Δεν σας άκουσα….

27 01 2022, η επόμενη ημέρα, μετά την άσπρη ημέρα.

Επιβεβαίωσε το χάος ανακοινώσεων και ρεπορτάζ ότι χάθηκε η κοινή λογική. Ήταν μια αναμενόμενη καταιγίδα με μπόλικο χιόνι, χειμώνας γαρ, και όλα αυτά τα προβλήματα ήταν επόμενο να γιγαντωθούν με δεδομένη την νιρβάνα των Ελλήνων και το Μεσογειακό καλό κλίμα και το Ελληνικό φως! Είναι ένα φως που δεν μπορεί ατυχώς να μας φωτίσει τις δραματικές στιγμές. Το ρεύμα στις πρίζες χάθηκε για πολλές ώρες, σε αρκετές περιοχές, αλλά και μετά, το δράμα κορυφώθηκε, καθώς πήγαινε και ερχότανε απρόσμενα, στα καλά καθούμενα, καταστρέφοντας όποια συσκευή έβρισκε. Τι να τη κάνω τη συγνώμη που ποτέ δεν ακούστηκε από το ΔΕΔΗΕ; Τι να κάνω με τα δέντρα που δεν κόπηκαν, τι είδος ετοιμασία ήταν αυτή;

Ακόμη σήμερα υπάρχουν πολλά προβλήματα με απροσπέλαστους δρόμους, κρυσταλλωμένο χιόνι, αδυναμία μετακίνησης, τούμπες κλπ.

Το πιγκ-πογκ για την απόδοση ευθηνών οργιάζει, οι "έξυπνες" προτάσεις κατόπιν εορτής πέφτουν βροχή, ας ήταν να έπεφτε βροχή και στους δρόμους!

Από τη συλλογη ειδήσεων και δηλώσεων, καταλάβαμε πως φταίει: ο ΔΕΔΗΕ, ο περιφερειάρχης, η Αττική οδός, τα φθαρμένα λάστιχα, η τρέλα του Έλληνα, οι δήμοι, οι κοινότητες, οι στενοί δρόμοι, τα πολλά αυτοκίνητα, τα δέντρα. Ήτανε ανάγκη να πέσει και το χιόνι; Καιρός λοιπόν να σοβαρευτούμε λιγάκι, γιατί θα έρθει και άλλος χιονιάς.  Όσο για τις αποζημειώσεις; ωραία ημέρα σήμερα!

 

Γιάννης Γλυνός

26 01 2022