Όλη η φωτογραφία σε δυο πίνακες
Φωτισμός, αξία έκθεσης, διάφραγμα, ταχύτητα.
Οι αυτόματες φωτογραφικές μηχανές, ειδικά οι ψηφιακές, έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας. Για αυτούς που θα αποκτήσουν τώρα μια φωτογραφική μηχανή, τα πολλά κουμπιά και οι πολλές ρυθμίσεις ίσως φέρνουν πανικό και πέλαγος. Οι διαδικασίες των ειδικών ρυθμίσεων είναι πολλές και πολύπλοκες (με πάρα πολλές επιλογές).
Για τους παλιότερους, που τα έκαναν όλα χειροκίνητα, αυτά είναι ίσως παιχνίδια, οι περισσότεροι τα «μασάνε», άλλοι τα προσπερνάνε επιλέγοντας το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης, με ότι αυτό συνεπάγεται στον έλεγχο!
Σημασία έχει, πως όσο ποιο βαθιά πηγαίνει κανείς στην φωτογραφία, τόσο κατανοεί πως η τεχνική της φωτογραφικής έκθεσης είναι δευτερεύον θέμα μπροστά στην αισθητική της φωτογραφίας.
Απλοποιώντας την τεχνική όσο γίνεται, θα μιλήσουμε για την έκθεση φθάνοντας στην ουσία του πράγματος.
Το φως λοιπόν, μετριέται σε μονάδες Lux.
Όσο περισσότερο φως υπάρχει στον περιβάλλοντα χώρο, περισσότερα λουξ.
Περισσότερο φως σημαίνει εντονότερες ανακλάσεις προς το φακό της φωτογραφικής μηχανής. Αν δεν υπάρχει αρκετό φως, δεν βλέπουμε χρώματα, η χάνουν μεγάλο μέρος από το κορεσμό τους και καταλήγουν σε σκιές του γκρίζου.
Αν το σκοτάδι είναι απόλυτο, δεν βλέπουμε φυσικά τίποτα, εκτός και είμαστε κουκουβάγιες! Αν εμείς βλέπουμε χρώματα, σημαίνει πως υπάρχει επαρκής φωτισμός σε μονάδες Lux οπότε και ο αισθητήρας της ψηφιακής μας φωτογραφικής θα είναι σε θέση να καταγράψει με άνεση μια πιστή φωτογραφία. Στο τομέα της ευαισθησίας, τα φιλμ έχουν μείνει “λιγάκι” πίσω καθώς σήμερα υπάρχουν αισθητήρες με πολύ μεγάλες ευαισθησίες που αποδίδουν σε χαμηλούς φωτισμούς ποιο καλά από τα φιλμ με τα 400 ISO.
Όλες οι σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές υπολογίζουν την έκθεση από το ανακλώμενο φως προς το φακό και το φωτόμετρο της μηχανής.
Από αυτό το τρόπο προκύπτουν συχνά τα σφάλματα υπέρ και υπό έκθεσης
Κάθε λήψη φωτογραφίας περνάει μέσα από την έκθεση του συλλέκτη (φιλμ - CCD) που ελέγχεται: α) με το άνοιγμα το φακού, β) τον χρόνο του κλείστρου, ή και γ) συνδυασμό των αυτών των δυο μηχανισμών που ελέγχουν την αξία έκθεσης EV.
Η έκθεση συνολικά (φακός και κλείστρο), μετριέται σε μονάδες αξίας έκθεσης ( Exposure Value) που εξαρτώνται άμεσα από τα Lux, και από και την ευαισθησία του υλικού καταγραφής στο φως.
Αν η μηχανή είναι ψηφιακή, τότε ο ψηφιακός αισθητήρας καταγράφει το φως. Αν η μηχανή μας “καίει” φιλμ, τότε είναι το φιλμ που εκτίθεται ανεπανόρθωτα ή δημιουργικά αν θέλετε.
Όλη σχεδόν η επιφάνεια του ψηφιακού αισθητήρα, είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο της έκθεσης στις καλές και σύγχρονες ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, εκτός και επιλέξουμε κάποιο άλλο υπολογισμό της έκθεσης όπως, σημείο, σημεία, ή κέντρο βάρους.
Ως βάση για την αξία έκθεσης λαμβάνουμε την ευαισθησία 100 ISO (παλιά 100 ASA-21 DIN) που αναλογεί σε ένα μέσης ευαισθησίας ευαίσθητου στο φως συλλέκτη με πολύ καλή απόδοση διαβαθμίσεων από το λευκό έως το μαύρο.
Στον πίνακα EV – Lux, βλέπουμε πως η μηδενική αξία έκθεσης δεν σημαίνει και απουσία φωτισμού. Επί πλέον, αν είχαμε επιλέξει ευαισθησία 400, ή 800 ISO, η αξία έκθεσης θα ήταν μεγαλύτερη σε κάθε περίπτωση παρουσίας φωτισμού με τα ίδια Lux, από ότι για 100 ISO, ή λιγότερα. Να σημειώσουμε επίσης πως οι αξίες έκθεσης EV (Exposure Value), μπορεί να λάβουν και αρνητικές τιμές αλλά και πάλι να υπάρχει φωτισμός σε Lux. Αυτό θα συμβεί όταν έχουμε να κάνουμε με ευαισθησίες κάτω από 50 ISO. Να πούμε πως υπάρχουν (υπήρχαν το 1995) φιλμ με ευαισθησία 9, 12, 18 ISO κλπ, που απαιτούσαν μεγάλες αξίες έκθεσης, ή φωτισμό πολλών μονάδων Lux. Με τους ψηφιακούς αισθητήρες η βάση είναι τα 100 ISO και δεν έχει νόημα να επιλέγουμε ποιό χαμηλές τιμές. Σπάνια θα βρούμε αισθητήρα με βασική ευαισθησία κάτω από 100 ISO, η δυνατότητα επιλογής ρύθμισης στα 50 ISO.
Τα βασικά της έκθεσης
Ερχόμαστε τώρα σε πρακτικότερα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ίδια την έκθεση σε κλάσματα δευτερολέπτου και με το άνοιγμα του φακού.
Ο χρόνος κλείστρου παγώνει την κίνηση, αυτό το γνωρίζουμε όλοι, ή την αφήνει να κυλήσει μέσα σε ένα καρέ με αποτέλεσμα θολές φωτογραφίες.
Κοφτοί χρόνοι, προς το 1/4000 του δευτερολέπτου και μικρότεροι, εξασφαλίζουν το πάγωμα της κίνησης ακόμη και γρήγορα κινουμένων θεμάτων.
Αντίθετα, οι μακριοί-μεγάλοι χρόνοι έκθεσης, προς το ένα δευτερόλεπτο και κάτω, επιτρέπουν να φωτογραφίζουμε σε χαμηλούς φωτισμούς, με χαμηλές ευαισθησίες ISO και κλειστά διαφράγματα προς το f8-11 στην περίπτωση των περισσότερων ψηφιακών κόμπακτ. Αρκεί φυσικά τα πάντα να μείνουν ακίνητα!
Όταν λοιπόν φωνάζουμε να επιλέξτε ψηφιακή φωτογραφική με φωτεινό φακό, προς το f/2 ή και ποιο κάτω, ή σας λέμε να επιλέξετε μια φωτογραφική με μεγάλο εύρος χρόνων κλείστρου, το κάνουμε αυτό για να έχετε πολλές περισσότερες δυνατότητες.
Όπως θα δείτε στον πίνακα διαφραγμάτων και ταχυτήτων, για να πάρετε μια σωστή φωτογραφία, θέλετε αρκετό φωτισμό, μερικά ωφέλιμα διαφράγματα και αρκετά κλάσματα χρόνου αφού όλα τα ιδανικά για ευαισθησία 100 ISO, συμβαίνουν γύρω από την αξία έκθεσης 13EV που αναλογεί σε 27.857 Lux.
Μπορεί με διάφορα λογισμικά βοηθήματα (αλγόριθμους) να αυξάνει σημαντικά η ευαισθησία και να περιορίζεται ο ψηφιακός θόρυβος των εξελιγμένων αισθητήρων, όμως παραμένει η ουσία της φωτογραφίας πως σημαίνει γραφή φωτός. Αν υπάρχει φως, όλα γίνονται ποιο σωστά και ποιο εύκολα.
Ιδανικά στοιχεία έκθεσης
Ιδανικά στοιχεία έκθεσης, πέρα από τα 100 ISO, είναι ο χρόνος κλείστρου γύρω στο 1/125 για να έχουμε ακούνητες φωτογραφίες, και άνοιγμα φακού f/8 για να έχουμε την βέλτιστη απόδοση του φακού.
Αυτό ίσχυε πριν από 100 χρόνια και αφορούσε όλες σχεδόν τις λήψεις κάτι σαν “τυφλοσούρτης”.
Στις περιπτώσεις των φακών οικονομικών ζουμ 3-5Χ, έχουμε καταγράψει πως η φωτεινότητα κυμαίνεται από f/1,8-f/4 (από ευρυγώνια θέση σε θέση τηλεφακού η φωτεινότητα μειώνεται). Στους φακούς ζουμ 5-10Χ, η φωτεινότητα μειώνεται περισσότερο όσο κάνουμε ζουμ, μπορεί να πέσει και στο 8.
Έτσι το διαθέσιμο εύρος των χρόνων του κλείστρου περιορίζεται δραματικά διότι με φωτεινότητα φακού f/8 , f/11, f/16 ο χρόνος θα πέσει κάτω από το 1/60 του δευτερολέπτου με 100 ISO και φως ημέρας. Ελάχιστοι θα τολμούσαν να φωτογραφίσουν με την ψηφιακή κρατημένη στο χέρι και το τρίποδο οι περισσότεροι το απορρίπτουμε μετά βδελυγμίας. Λάθος φυσικά.Ο χρόνος κλείστρου παγώνει την κίνηση, αυτό το γνωρίζουμε όλοι, ή την αφήνει να κυλήσει μέσα σε ένα καρέ με αποτέλεσμα θολές φωτογραφίες.
Κοφτοί χρόνοι, προς το 1/4000 του δευτερολέπτου και μικρότεροι, εξασφαλίζουν το πάγωμα της κίνησης ακόμη και γρήγορα κινουμένων θεμάτων.
Αντίθετα, οι μακριοί-μεγάλοι χρόνοι έκθεσης, προς το ένα δευτερόλεπτο και κάτω, επιτρέπουν να φωτογραφίζουμε σε χαμηλούς φωτισμούς, με χαμηλές ευαισθησίες ISO και κλειστά διαφράγματα προς το f8-11 στην περίπτωση των περισσότερων ψηφιακών κόμπακτ. Αρκεί φυσικά τα πάντα να μείνουν ακίνητα!
Όταν λοιπόν φωνάζουμε να επιλέξτε ψηφιακή φωτογραφική με φωτεινό φακό, προς το f/2 ή και ποιο κάτω, ή σας λέμε να επιλέξετε μια φωτογραφική με μεγάλο εύρος χρόνων κλείστρου, το κάνουμε αυτό για να έχετε πολλές περισσότερες δυνατότητες.
Όπως θα δείτε στον πίνακα διαφραγμάτων και ταχυτήτων, για να πάρετε μια σωστή φωτογραφία, θέλετε αρκετό φωτισμό, μερικά ωφέλιμα διαφράγματα και αρκετά κλάσματα χρόνου αφού όλα τα ιδανικά για ευαισθησία 100 ISO, συμβαίνουν γύρω από την αξία έκθεσης 13EV που αναλογεί σε 27.857 Lux.
Μπορεί με διάφορα λογισμικά βοηθήματα (αλγόριθμους) να αυξάνει σημαντικά η ευαισθησία και να περιορίζεται ο ψηφιακός θόρυβος των εξελιγμένων αισθητήρων, όμως παραμένει η ουσία της φωτογραφίας πως σημαίνει γραφή φωτός. Αν υπάρχει φως, όλα γίνονται ποιο σωστά και ποιο εύκολα.
Ιδανικά στοιχεία έκθεσης
Ιδανικά στοιχεία έκθεσης, πέρα από τα 100 ISO, είναι ο χρόνος κλείστρου γύρω στο 1/125 για να έχουμε ακούνητες φωτογραφίες, και άνοιγμα φακού f/8 για να έχουμε την βέλτιστη απόδοση του φακού.
Αυτό ίσχυε πριν από 100 χρόνια και αφορούσε όλες σχεδόν τις λήψεις κάτι σαν “τυφλοσούρτης”.
Στις περιπτώσεις των φακών οικονομικών ζουμ 3-5Χ, έχουμε καταγράψει πως η φωτεινότητα κυμαίνεται από f/1,8-f/4 (από ευρυγώνια θέση σε θέση τηλεφακού η φωτεινότητα μειώνεται). Στους φακούς ζουμ 5-10Χ, η φωτεινότητα μειώνεται περισσότερο όσο κάνουμε ζουμ, μπορεί να πέσει και στο 8.
Επίσης από τον πίνακα βλέπουμε πως οι μικρής διάρκειας ταχύτητες κλείστρου προς το 1/4000 απαιτούν περισσότερα Lux. Έτσι φωτογραφίες με κίνηση και χαμηλό φωτισμό δεν μπορούμε να έχουμε, εκτός και χρησιμοποιήσουμε υψηλές ευαισθησίες ISO, πάνω από 800, έως και 1600 ISO, όπου κερδίζουμε σε αξία έκθεσης, αλλά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον ψηφιακό θόρυβο. Μια πρόσφατα διαθέσιμη τεχνολογική δυνατότητα είναι το σύστημα απόσβεσης κραδασμών που διαθέτουν ελάχιστες ψηφιακές για την ώρα και που μας απαλλάσσουν κατά κάποιο τρόπο από την ανάγκη για σταθεροποίηση με χρήση τρίποδου για χρόνους έκθεσης μέχρι και 1/8 του δευτερολέπτου. Σίγουρη όμως και βέλτιστη επιλογή ψηφιακής φωτογραφικής είναι η ρεφλέξ που έχει πολύ μεγαλύτερο άρα καλλίτερο συλλέκτη φωτός και ελέγχει τον ψηφιακό θόρυβο αποτελεσματικότερα.
Το σύστημα απόσβεσης κραδασμών προσφέρει σημαντική βοήθεια στις λήψεις με χρόνους κάτω από 1/125 του δευτερολέπτου, αλλά όχι εξασφαλισμένη σταθερή και ακούνητη φωτογραφία.
Oι δυο πίνακεςΑν και απεχθάνομαι τους πίνακες που θα πρέπει να θυμάμαι, λίγη μελέτη σε αυτούς τους δυο αρκεί για να σας κάνει να κατανοήσετε τα τεχνικά (φυσικά-μηχανικά) μυστικά της φωτογραφίας.
κάτω από 1/60 του δευτερολέπτου (1/30, 1/15, 1/8 κλπ) μεγαλώνουν γεωμετρικά οι πιθανότητες να πάρετε κουνημένη φωτογραφία
κάτω από άνοιγμα φακού f/5.6 μεγαλώνει η ασάφεια και το βάθος πεδίου
αν η φωτογραφική σας δεν έχει χρόνους ποιο μικρούς από 1/1000 (προς το 1/4000 και πέρα), δεν θα μπορείτε να πάρετε φωτογραφίες με πολύ φως αφού το f/8 και 1/1000 μας δείχνουν 16 EV, ή , 222.822 Lux που είναι ο φωτισμός που υπάρχει σε μια παραλία το καλοκαίρι (οι φωτογραφίες θα είναι υπέρ-φωτισμένες, ή οριακά αποδεκτές)
Κάποιες φτηνές φωτογραφικές φοράνε φακό με σταθερές τιμές πχ f/3,5, f/5,6, f/8, άντε και f/11. Έτσι η αξία έκθεσης ρυθμίζεται αποκλειστικά με κάποια βήματα του κλείστρου ανεπαρκώς.
αν η φωτογραφική δεν έχει χρόνους κάτω από 1/30 και βίδα για τρίποδο ξεχάστε τις νυχτερινές λήψεις, ακόμη και με σταθεροποιητή εικόνας
αν πάλι δεν έχει φωτεινό φακό, θα φωτογραφίζετε μόνο με πολύ φως αλλά ατυχώς, ο άνθρωπος αισθάνεται ποιο άνετα σε μέτριους φωτισμούς και δίνει ποιο φυσικές φωτογραφίες. Οι σημαντικότερες φωτογραφίες έχουν ληφθεί με προβληματικούς -χαμηλούς φωτισμούς
Το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης
Όταν επιλέξετε το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης, όλα αυτά θα τα «γνωρίζει» η σύγχρονη φωτογραφική και θα χειρισθεί την αξία έκθεσης με προτεραιότητα πάντα να μην βγάλετε κουνημένες φωτογραφίες. Υπάρχει πάντα μια τάση για το ποιο μικρό σε διάρκεια χρόνο έκθεσης, συχνά 1/250 ~1/500 ή 1/750 με πλήρη “αδιαφορία” για το άνοιγμα του φακού.
Το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα δεν γνωρίζει αν την έχετε τοποθετήσει σε τρίποδο, ή αν θέλετε σκόπιμα να έχετε κάτι διαφορετικό για τον φακό και το κλείστρο.
Επίσης επειδή δεν μπορεί καμιά φώτο -μέτρηση μέσου όρου να αντιληφθεί τη διαφορά ανάμεσα στο λευκό φόντο και το μαύρο φόντο, η αυτόματη έκθεση θα τα κάνει όλα 25% γκρι. Το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα σπάνια επιτρέπει κάποιο άλλο είδος ελέγχου του φωτισμού εκτός από του μέσου όρου.
Εδώ η αντιστάθμιση έκθεσης με επεμβάσεις εντός των ορίων για να έχετε μια ακούνητη λήψη, θα είναι σωτήρια, μόνο που το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης δεν θα σας επιτρέψει να επέμβετε.
Έτσι λοιπόν είστε εσείς που θα κάνετε τις σοφές επιλογές με το ειδικό πρόγραμμα, ή τους αυτοματισμούς προτεραιότητας διαφράγματος, ή κλείστρου.
Συχνά οι φωτογράφοι επιλέγουν το αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης με προτεραιότητα κλείστρου και προσέχουν να μη χρειαστεί άνοιγμα φακού ποιο ανοικτό από το μέγιστο διαθέσιμο. Αυτό το πρόγραμμα επιτρέπει και την αντιστάθμιση έκθεσης.
Προσπαθήστε λοιπόν να επιλέξετε μια ψηφιακή φωτογραφική με όσο το δυνατό μεγαλύτερο εύρος επιλογών και δεν θα χάσετε. Ήρθε η ώρα να δείτε και μια ρεφλέξ!
Παλιότερα, όταν κάποιος ήθελε να πει με δυο λόγια στο νέο φωτογράφο τι πρέπει να κάνει για να έχει σωστές (από τεχνική άποψη ) φωτογραφίες, του έλεγε:
-πάρε ένα φιλμ 21 DIN-100 ASA, βάλτο στη μηχανή, φρόντισε το θέμα να φωτίζεται από τον ήλιο στο πλάι, βάλε διάφραγμα 8 και χρόνο 1/125, βάλε και τα μέτρα (απόσταση από το φακό) και αυτό είναι όλο!
Αν ψάξετε καλά τους δυο πίνακες θα δείτε πως βασικά τίποτα δεν άλλαξε.
Γιάννης Γλυνός
Oι δυο πίνακεςΑν και απεχθάνομαι τους πίνακες που θα πρέπει να θυμάμαι, λίγη μελέτη σε αυτούς τους δυο αρκεί για να σας κάνει να κατανοήσετε τα τεχνικά (φυσικά-μηχανικά) μυστικά της φωτογραφίας.
 |
ανάλογα με:
την εποχή, το περιβάλλον, την ώρα, τη γωνία,
ο φωτισμός του ήλιου δίνει από 27.000~55.000, επάνω-κάτω LUX.
|
Να θυμάστε:
κάτω από χαμηλό φωτισμό 10 Lux οι δυσκολίες φωτογράφησης μεγαλώνουν (φωτισμός δωματίου, δημόσιου δρόμου επαρκώς φωτισμένου κλπ) κάτω από 1/60 του δευτερολέπτου (1/30, 1/15, 1/8 κλπ) μεγαλώνουν γεωμετρικά οι πιθανότητες να πάρετε κουνημένη φωτογραφία
κάτω από άνοιγμα φακού f/5.6 μεγαλώνει η ασάφεια και το βάθος πεδίου
αν η φωτογραφική σας δεν έχει χρόνους ποιο μικρούς από 1/1000 (προς το 1/4000 και πέρα), δεν θα μπορείτε να πάρετε φωτογραφίες με πολύ φως αφού το f/8 και 1/1000 μας δείχνουν 16 EV, ή , 222.822 Lux που είναι ο φωτισμός που υπάρχει σε μια παραλία το καλοκαίρι (οι φωτογραφίες θα είναι υπέρ-φωτισμένες, ή οριακά αποδεκτές)
Κάποιες φτηνές φωτογραφικές φοράνε φακό με σταθερές τιμές πχ f/3,5, f/5,6, f/8, άντε και f/11. Έτσι η αξία έκθεσης ρυθμίζεται αποκλειστικά με κάποια βήματα του κλείστρου ανεπαρκώς.
αν η φωτογραφική δεν έχει χρόνους κάτω από 1/30 και βίδα για τρίποδο ξεχάστε τις νυχτερινές λήψεις, ακόμη και με σταθεροποιητή εικόνας
αν πάλι δεν έχει φωτεινό φακό, θα φωτογραφίζετε μόνο με πολύ φως αλλά ατυχώς, ο άνθρωπος αισθάνεται ποιο άνετα σε μέτριους φωτισμούς και δίνει ποιο φυσικές φωτογραφίες. Οι σημαντικότερες φωτογραφίες έχουν ληφθεί με προβληματικούς -χαμηλούς φωτισμούς
αν η “μηχανή” δεν διαθέτει κλείστρο, και ο φακός δεν έχει ίριδα, τότε η αξία έκθεσης ρυθμίζεται και με την ευαισθησία όποτε ο φωτογράφος δεν ελέγχει παρά μόνο στοιχειωδώς το πότε θα πάρει μια φωτογραφία!
Ευαισθησία αναφοράς 100 ISO Πίνακας φακού-κλείστρου
Το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης
Όταν επιλέξετε το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης, όλα αυτά θα τα «γνωρίζει» η σύγχρονη φωτογραφική και θα χειρισθεί την αξία έκθεσης με προτεραιότητα πάντα να μην βγάλετε κουνημένες φωτογραφίες. Υπάρχει πάντα μια τάση για το ποιο μικρό σε διάρκεια χρόνο έκθεσης, συχνά 1/250 ~1/500 ή 1/750 με πλήρη “αδιαφορία” για το άνοιγμα του φακού.
Το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα δεν γνωρίζει αν την έχετε τοποθετήσει σε τρίποδο, ή αν θέλετε σκόπιμα να έχετε κάτι διαφορετικό για τον φακό και το κλείστρο.
Επίσης επειδή δεν μπορεί καμιά φώτο -μέτρηση μέσου όρου να αντιληφθεί τη διαφορά ανάμεσα στο λευκό φόντο και το μαύρο φόντο, η αυτόματη έκθεση θα τα κάνει όλα 25% γκρι. Το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα σπάνια επιτρέπει κάποιο άλλο είδος ελέγχου του φωτισμού εκτός από του μέσου όρου.
Εδώ η αντιστάθμιση έκθεσης με επεμβάσεις εντός των ορίων για να έχετε μια ακούνητη λήψη, θα είναι σωτήρια, μόνο που το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης δεν θα σας επιτρέψει να επέμβετε.
Έτσι λοιπόν είστε εσείς που θα κάνετε τις σοφές επιλογές με το ειδικό πρόγραμμα, ή τους αυτοματισμούς προτεραιότητας διαφράγματος, ή κλείστρου.
Συχνά οι φωτογράφοι επιλέγουν το αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης με προτεραιότητα κλείστρου και προσέχουν να μη χρειαστεί άνοιγμα φακού ποιο ανοικτό από το μέγιστο διαθέσιμο. Αυτό το πρόγραμμα επιτρέπει και την αντιστάθμιση έκθεσης.
Προσπαθήστε λοιπόν να επιλέξετε μια ψηφιακή φωτογραφική με όσο το δυνατό μεγαλύτερο εύρος επιλογών και δεν θα χάσετε. Ήρθε η ώρα να δείτε και μια ρεφλέξ!
Παλιότερα, όταν κάποιος ήθελε να πει με δυο λόγια στο νέο φωτογράφο τι πρέπει να κάνει για να έχει σωστές (από τεχνική άποψη ) φωτογραφίες, του έλεγε:
-πάρε ένα φιλμ 21 DIN-100 ASA, βάλτο στη μηχανή, φρόντισε το θέμα να φωτίζεται από τον ήλιο στο πλάι, βάλε διάφραγμα 8 και χρόνο 1/125, βάλε και τα μέτρα (απόσταση από το φακό) και αυτό είναι όλο!
Αν ψάξετε καλά τους δυο πίνακες θα δείτε πως βασικά τίποτα δεν άλλαξε.
Γιάννης Γλυνός
