Η έννοια του "χρόνου"

Τι σημαίνει "χρόνος";

Η έννοια του χρόνου, επιδέχεται πολλές ερμηνείες, 

εξαρτάται η έννοια από τη σχέση που έχει αυτός που κάνει τη ερώτηση με το χρόνο.

Επειδή δε είναι μια από τις απλούστερες έννοιες, όπως και αυτή του χώρου, απασχόλησε λαμπρά μυαλά, για πολλούς αιώνες, προκειμένου να διατυπωθεί σε κατανοητή για τα απλά, τα δικά μας μυαλά γλώσσα.

Βασικό χαρακτηριστικό είναι πως ο χρόνος τρέχει, δεν επιστρέφει. 
Ο χρόνος σταματά με το κλείστρο της φωτογραφικής μηχανής, με τη λήψη μιας φωτογραφίας. 
Κι αυτό γίνεται μόνο τοπικά, από τη δική μας οπτική γωνιά.

Τουλάχιστον δεν έχει βρεθεί τρόπος ούτε να επιστρέψουμε στο χρόνο, ούτε να το σταματήσουμε ολοκληρωτικά. 

Ο χρόνος μετριέται με το ρολόι, σε δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, ημέρες κλπ. 

Τα ξέρετε όλα αυτά.

Για το φωτογράφο, ο χρόνος είναι η ζωή του, επηρεάζει την έκθεση, παγώνει τη φωτογραφία, ή βοηθάει στη καταγραφή διαδοχικών θέσεων μέσα στο χώρο ενός αντικειμένου.

Η χρήση του χρόνου κατ' επιλογή είναι καθαρά δημιουργική δυνατότητα που προσφέρει η φωτογραφική μηχανή στο φωτογράφο.

Ο χρόνος λήψης μιας φωτογραφίας ελέγχεται είτε επιλεκτικά, είτε αυτόματα, ανάλογα με το φωτισμό.
Η φωτογραφία θα δείξει σταματημένο ότι κινείται με ταχύτητα μικρότερη από αυτή του κλείστρου, και θα δείξει κουνημένο οτιδήποτε κινείται με με ταχύτητα μεγαλύτερη από του κλείστρου.
Ο χρόνος έκθεσης 1/125 του δευτερολέπτου, δείχνει κατά γενική αποδοχή, αλλά όχι κανόνα, τη κίνηση των πραγμάτων με αρκετή λογική και σαφήνεια.

Ο φωτογράφος δεν αφήνει καμιά στιγμή να πάει χαμένη φωτογραφικά και ποτέ δεν γνωρίζει αν θα του "κάτσει" ξανά η ίδια συγκυρία στο χώρο-χρόνο.

Για το χριστιανό, ο χρόνος είναι ένα δώρο που του προσφέρεται μια φορά, προκειμένου να προετοιμαστεί κατάλληλα έτσι ώστε να γίνει "άγγελος". Είναι κατ'εικόνα, πρέπει να γίνει και ομοίωση του θεού και δημιουργού.

 Όσο ζει ο άνθρωπος, το να προσπαθεί στο χρόνο που του δόθηκε να γίνει τέλειος (για το θεό που τον έπλασε)  και να δημιουργεί, αυτό που λέμε τέχνη, είναι ίσως και οι μόνες δυνατότητες που έχει να πλησιάσει το μεγαλείο  και το "θείο".

Για το πολίτη, εμάς δηλαδή, ο χρόνος έχει διάφορες σημασίες και προτεραιότητες.

Είναι ο χρόνος της θητείας μας, ο χρόνος εργασίας, ο χρόνος που περνάμε με την οικογένειά μας, ο χρόνος μέχρι να πάρουμε σύνταξη, ο χρόνος αναμονής στο τηλέφωνο, στην ουρά, ο χρόνος για να πληρώσουμε λογαριασμούς, να περάσουμε ΚΤΕΟ, να διασκεδάσουμε,κλπ.

Για το κράτος, ο χρόνος κυλά εντελώς διαφορετικά από ότι για εμάς τους υπηρέτες του.

Για παράδειγμα, ο χρόνος εφαρμογής ενός νόμου. 

Ένας νέος νόμος, αφού περάσει από σαράντα κύματα, και  δημοσιευτεί  ορίζει ο ίδιος ο νόμος και το χρόνο έναρξης της εφαρμογής του. 

Ο καταστατικός χάρτης ορίζει πως κανένας νόμος δεν έχει αναδρομική χρονική ισχύ και πως η άγνοια του νόμου δεν συγχωρείται (από εδώ και πέρα). 

Αυτά ισχύουν τυπικά για το κράτος.

Για τους υποτελείς όμως, ο χρόνος έναρξης της εφαρμογής συνήθως αρχίζει μετά από τη σχετική εγκύκλιο που θα μοιραστεί στους αρμόδιους, που με τη σειρά τους θα τη προωθήσουν στους υπαλλήλους. 

Αυτό, το πότε τελικά αρχίζει οριστικά και αμετάκλητα η εφαρμογή του νέου νόμου, ο πολίτης σπανίως το γνωρίζει. 
Απλά θα το νιώσει στο πετσί του.

Έτσι ο χρόνος διαστέλλεται, κάτι που περιέγραψε και ο Αλβέρτος, εφόσον το αμέσως με τη δημοσίευση, μπορεί να πάρει και 3 ή 4 μήνες μετά, εν Ελλάδι.

Άρα η έννοια του "χρόνου" στην Ελλάδα του 2012 είναι κάτι εντελώς σχετικό!

Κι όμως εδώ κάποιος είπε για πρώτη φορά "χρόνου φείδου" κατανοώντας πως δεν υπάρχει καμιά πολυτέλεια για τη κατασπατάληση του χρόνου που έχει δοθεί.

Να τα ακούνε μερικοί.

Μια και μιλάμε λοιπόν για το "χρόνο", δεν έχετε κάτι ποιο καλό να κάνετε από το να διαβάζετε αυτά που έγραψα ;

Η φίλη Άντα σχολίασε στο blog:

"Ο άνθρωπος δημιούργησε τον χρόνο για να μην συμβαίνουν όλα ταυτόχρονα" είχε γράψει ο Αϊνστάιν.  Αγαπώ πάντα την φιλοσοφική πλευρά του, αφού αυτή της επιστήμης του την αγνοώ σχεδόν τελείως... Νωρίς κατάλαβα πως δεν πρέπει να του χαρίσω ούτε δευτερόλεπτο απ΄την ζωή μου. Δώρα στον εαυτό μου οι άχρονες στιγμές... Και τώρα που σου είπα μια καλημέρα μπορώ να επιστρέψω στη δουλειά.

Θαυμάσιο σχόλιο και πολύ καλή εξήγηση. Ευχαριστώ.

Γιάννης Γλυνός