Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Περιμένοντας...





Βασικά, τραβάτε φωτογραφίες αν έχετε χρόνο.
Μη ξεχνάτε πως ο χρόνος αυτός δεν θα σας δοθεί ποτέ ξανά.
Αν όμως δεν έχετε τι άλλο  να κάνετε, δημιουργείστε blog.
Η συνταγή είναι: 
Φωτογραφίες, από αυτές που έχετε έτοιμες, λίγη τρέλα, ή σοφία, πολύ μεράκι.
Πάρτε θέματα από την επικαιρότητα, σχετικά με την εργασία, τη κοινωνία, 
τη τέχνη γενικά, τη φύση, τη ζωή, ή τα χρήματα. 
Θέλετε ένα φορητό PC (να μη καίει πολύ ρεύμα), λίγο WiFi.
Αν δεν έχετε internet, μπορεί να έχει ο γείτονας...
Είστε για ένα blog; 

blogger ενωμένοι, ποτέ νικημένοι...

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Black & White / σε μαύρο-άσπρο


Κάντε κλικ επάνω στη φωτογραφία για να ενεργοποιηθεί η προβολή
Φωτογραφίες Γιάννης Γλυνός

























Άπαξ, και δια παντός


Φωτογραφίες Γιάννης Γλυνός

αυτό που υπήρξε

Κάντε κλικ επάνω στη φωτογραφία για να ενεργοποιηθεί η προβολή



















Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

οι υπέροχοι κινηματογραφιστές!


Academy Awards For Best Cinematography
1928: Charles Rosher and Karl Struss – Sunrise: A Song of Two Humans
1929: Clyde DeVinna – White Shadows in the South Seas
1930: Joseph T. Rucker and Willard Van der Veer – With Byrd at the South
Pole
1931: Floyd Crosby – Tabu: A Story of the South Seas
1932: Lee Garmes – Shanghai Express
1933: Charles Lang – A Farewell to Arms
1934: Victor Milner – Cleopatra
1935: Hal Mohr – A Midsummer Night's Dream

1936: Tony Gaudio – Anthony Adverse
1937: Karl Freund – The Good Earth
1938: Joseph Ruttenberg – The Great Waltz
1939 (Black-and-White): Gregg Toland – Wuthering Heights
1939 (Color): Ernest Haller and Ray Rennahan – Gone with the Wind
1940 (Black-and-White): George Barnes – Rebecca
1940 (Color): Georges Perinal – The Thief of Bagdad
1941 (Black-and-White): Arthur C. Miller – How Green Was My Valley
1941 (Color): Ernest Palmer and Ray Rennahan – Blood and Sand
1942 (Black-and-White): Joseph Ruttenberg – Mrs. Miniver
1942 (Color): Leon Shamroy – The Black Swan
1943 (Black-and-White): Arthur C. Miller – The Song of Bernadette
1943 (Color): Hal Mohr and W. Howard Greene – Phantom of the Opera
1944 (Black-and-White): Joseph LaShelle – Laura
1944 (Color): Leon Shamroy – Wilson
1945 (Black-and-White): Harry Stradling – The Picture of Dorian Gray
1945 (Color): Leon Shamroy – Leave Her to Heaven
1946 (Black-and-White): Arthur C. Miller – Anna and the King of Siam
1946 (Color): Charles Rosher, Leonard Smith and Arthur E. Arling – The
Yearling
1947 (Black-and-White): Guy Green – Great Expectations
1947 (Color): Jack Cardiff – Black Narcissus
1948 (Black-and-White): William H. Daniels – The Naked City
1948 (Color): Joseph A. Valentine, William V. Skall and Winton Hoch –
Joan of Arc
1949 (Black-and-White): Paul C. Vogel – Battleground
1949 (Color): Winton Hoch – She Wore a Yellow Ribbon
1950 (Black-and-White): Robert Krasker – The Third Man
1950 (Color): Robert Surtees – King Solomon's Mines
1951 (Black-and-White): William C. Mellor – A Place in the Sun
1951 (Color): Alfred Gilks and John Alton – An American in Paris
1952 (Black-and-White): Robert Surtees – The Bad and the Beautiful
1952 (Color): Winton Hoch and Archie Stout – The Quiet Man
1953 (Black-and-White): Burnett Guffey – From Here to Eternity
1953 (Color): Loyal Griggs – Shane
1954 (Black-and-White): Boris Kaufman – On the Waterfront
1954 (Color): Milton R. Krasner – Three Coins in the Fountain
1955 (Black-and-White): James Wong Howe – The Rose Tattoo
1955 (Color): Robert Burks – To Catch a Thief
1956 (Black-and-White): Joseph Ruttenberg – Somebody Up There Likes
Me
1956 (Color): Lionel Lindon – Around the World in 80 Days
1957: Jack Hildyard – The Bridge on the River Kwai
1958 (Black-and-White): Sam Leavitt – The Defiant Ones
1958 (Color): Joseph Ruttenberg – Gigi
1959 (Black-and-White): William C. Mellor – The Diary of Anne Frank
1959 (Color): Robert Surtees – Ben-Hur
1960 (Black-and-White): Freddie Francis – Sons and Lovers
1960 (Color): Russell Metty – Spartacus
1961 (Black-and-White): Eugen Schufftan – The Hustler
1961 (Color): Daniel L. Fapp – West Side Story
1962 (Black-and-White): Jean Bourgoin and Walter Wottitz – The Longest
Day
1962 (Color): Freddie Young – Lawrence of Arabia
1963 (Black-and-White): James Wong Howe – Hud
1963 (Color): Leon Shamroy – Cleopatra
1964 (Black-and-White): Walter Lassally – Zorba the Greek
1964 (Color): Harry Stradling – My Fair Lady
1965 (Black-and-White): Ernest Laszlo – Ship of Fools
1965 (Color): Freddie Young – Doctor Zhivago
1966 (Black-and-White): Haskell Wexler – Who's Afraid of Virginia Woolf?
1966 (Color): Ted Moore – A Man for All Seasons
1967: Burnett Guffey – Bonnie and Clyde
1968: Pasqualino De Santis – Romeo and Juliet
1969: Conrad L. Hall – Butch Cassidy and the Sundance Kid
1970: Freddie Young – Ryan's Daughter
1971: Oswald Morris – Fiddler on the Roof
1972: Geoffrey Unsworth – Cabaret
1973: Sven Nykvist – Cries and Whispers
1974: Fred J. Koenekamp and Joseph F. Biroc – The Towering Inferno
1975: John Alcott – Barry Lyndon
1976: Haskell Wexler – Bound for Glory
1977: Vilmos Zsigmond – Close Encounters of the Third Kind
1978: Nestor Almendros – Days of Heaven
1979: Vittorio Storaro – Apocalypse Now
1980: Geoffrey Unsworth (posthumous award) and Ghislain Cloquet –
Tess
1981: Vittorio Storaro – Reds
1982: Billy Williams and Ronnie Taylor – Gandhi
1983: Sven Nykvist – Fanny and Alexander
1984: Chris Menges – The Killing Fields
1985: David Watkin – Out of Africa
1986: Chris Menges – The Mission
1987: Vittorio Storaro – The Last Emperor
1988: Peter Biziou – Mississippi Burning
1989: Freddie Francis – Glory
1990: Dean Semler – Dances with Wolves
1991: Robert Richardson – JFK
1992: Philippe Rousselot – A River Runs Through It
1993: Janusz Kaminski – Schindler's List
1994: John Toll – Legends of the Fall
1995: John Toll – Braveheart
1996: John Seale – The English Patient
1997: Russell Carpenter – Titanic
1998: Janusz Kaminski– Saving Private Ryan
1999: Conrad L. Hall – American Beauty
2000: Peter Pau – Crouching Tiger, Hidden Dragon
2001: Andrew Lesnie – The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring
2002: Conrad L. Hall – Road to Perdition (posthumous award)
2003: Russell Boyd – Master and Commander: The Far Side of the World
2004: Robert Richardson – The Aviator
2005: Dion Beebe – Memoirs of a Geisha
2006: Guillermo Navarro – Pan's Labyrinth
2007: Robert Elswit – There Will Be Blood
2008: Anthony Dod Mantle – Slumdog Millionaire
2009: Mauro Fiore – Avatar

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Φωτογραφία & Σινεμά

Κείμενο: Γιάννης Γλυνός
Προτάσεις για ταινίες, με πολύ καλή φωτογραφία



Ανάμεσα στη ζωγραφική και το κινηματογράφο, στέκεται στη κυριολεξία η
φωτογραφία. Φτωχή, ταπεινή, αδύναμη, «επιφανειακή», εύκολη, άχρηστη
ίσως.
Προσθέστε κι ότι άλλο υποτιμητικό, ή αποθεωτικό σκεφτείτε.
Με όλα αυτά και την ακινησία της όμως η φωτογραφία μας στέλνει
αδιάβαστους ως προς το τι τελικά είναι η φωτογραφική τέχνη.
Δεν θα βρούμε φωτογραφίες με τη φήμη και την αξία της Joconda του Da
Vinci, ούτε που να έχουν τιμηθεί με χρυσούς Λέοντες, ή χρυσά Oscar. Το
πολύ να διακριθούν σε κάποιο διαγωνισμό με συμβολικό έπαθλο.
Τα τελευταία χρόνια είναι αλήθεια πως κάποιες φωτογραφίες έχουν κτυπήσει
θεαματικά νούμερα στο χρηματιστήριο της τέχνης, όμως είναι ελάχιστες σε
σύγκριση με τα άλλα έργα τέχνης. Οι περισσότεροι παραδοσιακοί
«φιλότεχνοι» σνομπάρουν διακριτικά τις φωτογραφίες.
Η φτωχή και ασήμαντη φωτογραφία, είναι στενή συγγενής του
κινηματογράφου, αποτελεί καρέ προς καρέ τη βάση του. Χωρίς τα 24 καρέ
ανά δευτερόλεπτο δεν υπάρχει κινηματογράφος, είναι γνωστό.
Μήπως όμως δεν είναι και τόσο φτωχός συγγενής η φωτογραφία; Στη
πραγματικότητα υπάρχουν φωτογράφοι που έχουν ασχοληθεί αποκλειστικά με
τη κινούμενη φωτογραφία και έχουν τιμηθεί διεθνώς στο ανώτατο επίπεδο.
Υπάρχουν ταινίες που είτε έχουν διασωθεί από την άριστη φωτογραφία, ή μας
συγκίνησαν απλά και μόνο γιατί πλάνο προς πλάνο ήταν αριστουργήματα.
Στη πράξη ο φωτογράφος κινηματογράφου είναι αναγκασμένος να αναδείξει
την ατμόσφαιρα μιας ταινίας, να συνεργασθεί με ομάδες άλλων τεχνικών, να
προβλέψει και να σχεδιάσει με προσοχή τους φωτισμούς και τις κινήσεις του
φακού, τις γωνίες λήψεις, τις διαβαθμίσεις των χρωμάτων και των γκρίζων.
Πρέπει να μεταφράζει τις ιδέες του σκηνοθέτη και το σενάριο σε αλληλουχία
φωτογραφικών εικόνων, που θα αντέχουν και θα έχουν συνοχή και μετά το
μοντάζ. Πάνω από όλα ο φωτογράφος θα πρέπει να πειθαρχήσει στον
οικονομικό προγραμματισμό και τις γενικότερες ανάγκες και ιδιαιτερότητες της
ταινίας. Όμως έχει στο πλάι του πολλά περισσότερα τεχνικά μέσα από κάθε
άλλο φωτογράφο, και σίγουρα είναι πάνοπλος συγκριτικά με τον ερασιτέχνη.
Μια εμπορική φωτογραφία, όσο κι αν είναι αποτέλεσμα συνεργασίας πολλών
τεχνικών, είναι πολύ ποιο απλή στην εκτέλεση από το γύρισμα μιας ταινίας,
οπουδήποτε κι αν γίνει αυτό. Και μπορεί το γύρισμα να γίνεται στη ζούγκλα,
στην έρημο, στη πόλη, σε ένα σπίτι, σε ένα μέγαρο, σε ένα υποβρύχιο, στα
όρη και τα βουνά, στον αέρα, ή στη θάλασσα. Οπουδήποτε απαιτήσει ο
σκηνοθέτης και το σενάριο θα πρέπει ο φωτογράφος να βρει λύσεις τεχνικές
και αισθητικές, που να μπορούν να εφαρμοστούν μέσα στα πλαίσια των
αναγκών της ταινίας.

Φωτογραφική μνήμη
Τα πρώτα χρόνια της ανύπαρκτης φωτογραφικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα
του 1966-70 δεν είχαμε ούτε καν τεχνικά βιβλία. Μόνο πανάκριβα περιοδικά
εκλαϊκευμένης φωτογραφίας ερχόντουσαν, κι όχι πάντα.
Ο κινηματογράφος με τη μαγεία του και τη μεγάλη οθόνη ήταν ο μόνος
τρόπος να δούμε φωτογραφίες σε μεγάλο μέγεθος, έστω και κινούμενες
καθώς δεν υπήρχε δυνατότητα παγώματος ενός καρέ χωρίς να καεί το φιλμ.
Έστω κι αν το σενάριο, ο λόγος, η ηθοποιοί, τα τοπία, η μουσική μας πήγαιναν
πολύ ποιο μακριά και μας αποσπούσαν τη προσοχή από το κάδρο της
φωτογραφίας, τα κινηματογραφικά πλάνα υπήρξαν από τα πρώτα
φωτογραφικά ερεθίσματα. Σιγά-σιγά, μια βάση από αξιόλογες ταινίες, με
θαυμάσια φωτογραφία, ασπρόμαυρη αρχικά, πέρασαν την αισθητική τους
στους φωτογράφους μας που τα χρόνια αυτά ήταν οι περισσότεροι
«αυτοδίδακτοι». Αν μπορούμε να το πούμε αυτό μετά από τόσες
φωτογραφίες που πέρασαν με ρυθμό 24pfs ( 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο).
Οι φωτογραφίες αυτές βρίσκονται βαθιά στο υποσυνείδητο και ανασύρονται
αυτόματα, χωρίς καμιά προσπάθεια πριν κάθε λήψη. Αυτές μας έχουν
οδηγήσει σε μια αισθητική συνισταμένη κάθε φορά που σηκώνουμε τη μηχανή
για να βγάλουμε μια φωτογραφία. Η φωτογραφική μας μνήμη ενισχύεται κάθε
φορά που θα παρακολουθήσουμε μια ταινία με πολύ καλή φωτογραφία.
Βελτιώνεται έτσι η αισθητική μας, πέρα από το ότι θα περάσουμε δυο
ευχάριστες ώρες.
Βγαλμένες μέσα τα βάθη της μνήμης και της ψυχής, είναι οι ταινίες που
αγάπησα. Μεγάλωσα με αυτές. Λόγο άγνοιας κάποιες δεν τις εκτίμησα εξ
αρχής, όπως το Δράκο του Ν. Κούνδουρου. Άλλες, τις αγάπησα άμεσα, και ας
μην ήξερα στην αρχή παρά ελάχιστα για το κινηματογράφο και τη
φωτογραφία γενικότερα. Αγαπώ το κινηματογράφο, παρακολουθώ ταινίες
συχνά έχω καταγράψει και πολλές πρόσφατες με θαυμάσια φωτογραφία.
Σαν ευχάριστο μάθημα λοιπόν θα προτείνω να παρακολουθήσετε τις ταινίες
της λίστας που παραθέτω.
Αν τις έχετε δει, προσπαθήστε να τις δείτε ξανά. Αν τις βρείτε σε ψηφιακή
μορφή για κατ’ οίκον προβολή, δοκιμάστε να απομονώσετε μόνο τη
φωτογραφία, κόψτε τους υπότιτλους, τολμήστε να κόψετε και τον ήχο,
πράγμα που γίνεται εύκολα. Παγώστε τα καρέ που σας εντυπωσιάζουν, ή σας
αρέσουν πολύ. Αν δεν τις έχετε δει ποτέ, θα μαγευτείτε στη πρώτη προβολή
και τη δεύτερη φορά θα είναι ποιο εύκολο να καταλάβετε με ποιο τρόπο η
φωτογραφία, καρέ προς καρέ συμμετέχει στη μαγεία της 7ης Τέχνης.
Στην έρευνα που ξεκίνησα από αγάπη στη φωτογραφία και τον
κινηματογράφο και μετά από πολλές ώρες διαπίστωσα ότι δεν αναφέρονται
πάντα στους συντελεστές οι φωτογράφοι-κινηματογραφιστές ή οι διευθυντές
φωτογραφίας. Όμως είναι εκπληκτικό να διαπιστώνει ο ερευνητής πως
θαυμάσιοι φωτογράφοι άρχισαν να διακρίνονται από τις πρώτες τους ταινίες,
πως έχουν εργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες και σε πάρα πολλές ταινίες.
Πολλοί από αυτούς έχουν δημιουργήσει «ιστορία» στην έβδομη τέχνη έχοντας
εργαστεί σε περισσότερες ταινίες από όσες έχουν γυρίσει μεγάλοι και διάσημοι
σκηνοθέτες. Θα δούμε το όνομα τους (cinematographer) να
αναφέρεται στις κριτικές όχι συχνά, η φωτογραφία όμως τους οφείλει πάρα πολλά.
Εύχομαι καλές προβολές για τις μακριές κρύες νύχτες του χειμώνα.

Γιάννης Γλυνός

Έλληνες σκηνοθέτες και Ελληνικές ταινίες
Αρχή λοιπόν με Ελληνικά αριστουργήματα.
Νίκος Κούνδουρος: «Μικρές Αφροδίτες», φωτογραφία του Giovanni
Variano
«Δράκος» φωτογραφία του Κώστα Θεοδωρίδη

Ροβήρος Μανθούλης: «Μπλουζ με σφιγμένα τα δόντια» Φωτογραφία των:
Φώτη Μεσθεναίου, Λουί Σουλάνε

Θεόδωρος Αγγελόπουλος: «Το λιβάδι που δακρύζει», φωτογραφία Ανδρέα
Σινάνου
«ταξίδι στα Κύθηρα», και «ο θίασος» η φωτογραφία είναι του Γιώργου
Αρβανίτη

Μιχάλης Κακογιάννης: «Στέλλα» φωτογραφία Κώστα Θεοδωρίδη,
«Ηλέκτρα», και «Αλέξης Ζορμπάς» φωτογραφία Ουώλτερ Λάσσαλυ

Κώστας Φέρρης: «Ρεμπέτικο», φωτογραφία Τάκη Ζερβουλάκου
«Εξόριστος στη κεντρική λεωφόρο» φωτογραφία του Σάκη Μανιάτη
Αλέξης Δαμιανός: «Ευδοκία» φωτογραφία Χρήστος Μάνγκος
Μια λατέρνα, μια ζωή.


Σκηνοθέτες και ταινίες από όλο το κόσμο
Jules Dassin: «Never on Sunday», «Feadra», « He Who Must Die»
φωτογραφία Jacques Natteau,
«Rififi» φωτογραφία Rene G. Vuattoux
«Topkapi» φωτογραφία Henri Alekan

Ingmar Bergman: «7η σφραγίδα» φωτογραφία του Gunnar Fischer,
«μέσα από το ραγισμένο καθρέφτη» «πυγή των παρθένων», «Φανή και
Αλέξανδρος» φωτογραφία του Sven Nykvist, τιμημένου δυο φορές με oscar

Federico Fellini: όλες οι ταινίες του έχουν πολύ καλούς φωτογράφους,
ξεχωρίζουν: «la strada» φωτογραφία των Otello Martelli &
Carlo Carlini
« 8½» φωτογραφία Gianni Di Venanzo
«Dolce Vita» φωτογραφία Otello Martelli
«σατυρικό» & «amarcord» φωτογραφία Giuseppe Rotunno

Michelangelo Antonioni: « blow-up» & «il deserto rosso» φωτογραφία
Carlo Di Palma
«Zabriskie Point» φωτογραφία Alfio Contini
«il grido» φωτογραφία Gianni Di Venanzo

Liliana Cavani: «ο θυρωρός της νύχτας» φωτογραφία Alfio Contini

Alfred Hitchcock: «Jamaica Inn» φωτογραφία Bernard Knowles & Harry
Stradling
«Psycho» φωτογραφία John L. Russell
«I confess» φωτογραφία Robert Burks
«Frenzy» φωτογραφία Gilbert Taylor & Leonard J. South
«Notorious» φωτογραφία Ted Tetzlaff

Jean-Jacques Annaud: «το όνομα του ρόδου» φωτογραφία Tonino Delli
Colli
«πόλεμος για τη φωτιά» φωτογραφία Claude Agostini

Jean-Jacques Beineix: .«Diva» & «La Lune dans le caniveau» φωτογραφία
Philippe Rousselot

Terrence Malick: «The Thin Red Line» φωτογραφία John Toll «The New
World» φωτογραφία Emmanuel Lubezki

Sidney Lumet: «the hill» & «Equus» φωτογραφία Oswald Morris
«The Pawnbroker» & «Long Day's Journey Into Night» φωτογραφία Boris
Kaufman

Stanley Kubrick: «Dr. Strangelove» φωτογραφία Gilbert Taylor (έχει
συνεργαστεί σε πάρα πολλές γνωστές ταινίες)
«A Space Odyssey» φωτογραφία Geoffrey Unsworth
« A Clockwork Orange» & « Barry Lyndon» φωτογραφία John Alcott

Andrei Tarkovsky: «Andrei Rublev» &«Solaris», φωτογραφία Vadim Yusov
« The Sacrifice» φωτογραφία Sven Nykvist

Michael Mann: «The Last of the Mohicans» φωτογραφία Dante Spinotti

Charlie Chaplin: « The Gold Rush» φωτογραφία Roland Totheroh
« modern times» Φωτογραφία Ira H. Morgan& Roland Totheroh
«The Great Dictator» Karl Struss & Roland Totheroh
«Limelight» φωτογραφία Karl Struss

Cecil B. DeMille: «The Ten Commandments» φωτογραφία Loyal Griggs

David Lean: «Ryan's Daughter»& «Lawrence of Arabia» φωτογραφία
Freddie Young
«Doctor Zhivago» φωτογραφία Nicolas Roeg - Freddie Young

Ridley Scott: «Blade Runner» φωτογραφία Jordan Cronenweth
«Alien» φωτογραφία Derek Vanlint

Michael Radford: «1984» φωτογραφία Roger Deakins
«The Merchant of Venice» φωτογραφία Beno?t Delhomme

Luchino Visconti: «Death in Venice» φωτογραφία Pasqualino De Santis
«La terra trema» φωτογραφία Aldo Graziati

Joseph Losey: «The Assassination of Trotsky» φωτογραφία Pasqualino De
Santis
«The Servant» φωτογραφία Douglas Slocombe


Robert Wise: «The Sand Pebbles» φωτογραφία Joseph MacDonald


Edward Dmytryk: «The Young Lions» φωτογραφία Joseph MacDonald


John Ford: «My Darling, Clementine» φωτογραφία Joseph MacDonald

Elia Kazan: « Viva Zapata» φωτογραφία Joseph MacDonald
«On the Waterfront» φωτογραφία Boris Kaufman
«A Streetcar Named Desire» φωτογραφία Harry Stradling
«America, America» φωτογραφία Haskell Wexler

Orson Welles: «Citizen Kane» φωτογραφία Gregg Toland
«Macbeth» φωτογραφία John L. Russell
«The Trial» φωτογραφία Edmond Richard
«The Third Man» φωτογραφία Robert Krasker

Martin Ritt: «The Spy Who Came in from the Cold» φωτογραφία Oswald
Morris « Hombre» φωτογραφία James Wong Howe
Oldrich Lipsky: «Lemonade Joe» φωτογραφία Vladimyr Novotny
Michael Powell: «49th Parallel» φωτογραφία Freddie Young

Fritz Lang: «Metropolis» φωτογραφία των : Karl Freund
Gunther Rittau
Walter Ruttmann
«The Tiger of Eschnapur» & «The Indian Tomb»
φωτογραφία Richard Angst
«Μ- Murder» φωτογραφία Fritz Arno Wagner

James B. Harris: «The Bedford Incident» φωτογραφία Gilbert Taylor

Wim Wenders:
«Alice in the Cities» & «Paris, Texas» φωτογραφία Robby Muller
«Wings of Desire» φωτογραφία Henri Alekan
«Buena Vista Social Club» φωτογραφία Jorg Widmer
«Faraway, So Close!» φωτογραφία Jurgen Jurges

Werner Herzog:
«Aguirre, the Wrath of God» & « Fitzcarraldo» φωτογραφία Thomas Mauch
«Nosferatu the Vampyre» Φωτογραφία Jorg Schmidt-Reitwein
«Cobra Verde» φωτογραφία Viktor Ruzicka

John Carpenter: «Eyes of Laura Mars» φωτογραφία Victor J. Kemper
«The Thing» φωτογραφία Dean Cundey

William Wyler : «Ben-Hur» φωτογραφία Robert L. Surtees
«The Collector»

Lewis Milestone:
«All Quiet on the Western Front» φωτογραφία Arthur Edeson (πολλές ταινίες)

Frank Lloyd: «Mutiny on the Bounty (1935)» φωτογραφία Arthur Edeson

Howard Hawks:
«Sergeant York» Φωτογραφία Sol Polito
«The Thing from Another World» φωτογραφία Russell Harlan

Harry O. Hoyt: «The Lost World (1925)» φωτογραφία Arthur Edeson

Nicolas Roeg: «The Man Who Fell to Earth» φωτογραφία Anthony B.
Richmond
«Castaway» Φωτογραφία Harvey Harrison


John Frankenheimer:
«Grand Prix» φωτογραφία Lionel Lindon
«Birdman of Alcatraz» φωτογραφία Burnett Guffey

James Cameron: «Aliens» φωτογραφία Adrian Biddle «The Terminator»
φωτογραφία Adam Greenberg, «The Abyss» Mikael Salomon « True Lies»
Russell Carpenter «Avatar» φωτογραφία Mauro Fiore

Barry Levinson: «Sphere» φωτογραφία Adam Greenberg

Sergei Bondarchuk: «War and Peace (1965)».
«Othello» φωτογραφία Yevgeni Andrikanis

Sergei Eisenstein: «Strike», « Alexander Nevsky», «The Battleship
Potemkin» φωτογραφία Eduard Tisse « Ivan the Terrible» φωτογραφία Andrei
Moskvin & Eduard Tisse

Laurence Olivier: «Hamlet (1948)» φωτογραφία Desmond Dickinson
«Richard III» Otto Heller

Carl Theodor Dreyer: «The Passion of Joan of Arc» φωτογραφία Rudolph
Mate « Day of Wrath» φωτογραφία Karl Andersson

Clint Eastwood: «The Bridges of Madison County» φωτογραφία Jack N.
Green «Million Dollar Baby», «Flags of Our Fathers» « Letters from Iwo Jima»
φωτογραφία Tom Stern

Nicholas Ray: «Johnny Guitar» φωτογραφία Harry Stradling «55 Days at
Peking» φωτογραφία Jack Hildyard

Norman Jewison: «The Thomas Crown Affair» φωτογραφία Haskell Wexler
«The Cincinnati Kid» φωτογραφία Philip H. Lathrop
«The Russians Are Coming» φωτογραφία Joseph F. Biroc

Marlon Brando: «One-Eyed Jacks» φωτογραφία» Charles Lang

Billy Wilder: «Some Like It Hot» φωτογραφία Charles Lang

Hiroshi Teshigahara: «The Woman in the Dunes» φωτογραφία Hiroshi
Segawa

Akira Kurosawa: «Rashomon» , « Yojimbo» φωτογραφία Kazuo Miyagawa
Takao Saito
« Seven Samurai»,
« Throne of Blood» φωτογραφία Asakazu Nakai
« Ran» φωτογραφία Asakazu Nakai,Takao Sait, Masaharu Ueda
«The Hidden Fortress» φωτογραφία Kazuo Yamasaki
« Dodes'ka-den» φωτογραφία Yasumichi Fukuzawa-Takao Saito
«Dreams» φωτογραφία Masaharu Ueda-Takao Saito

Masaki Kobayashi: «Harakiri» «Samurai Rebellion» φωτογραφία Kazuo
Yamada

Gillo Pontecorvo: «Burn!», «The Battle of Algiers» φωτογραφία Marcello
Gatti

James Whale: «Frankenstein (1931)» φωτογραφία Arthur Edeson

Steven Spielberg: «Schindler's List», « Saving Private Ryan», «A.I.
Artificial Intelligence» φωτογραφία Janusz Kami?ski

Wolfgang Petersen: «Das Boot» φωτογραφία Jost Vacano
«The Perfect Storm» φωτογραφία John Seale

F. W. Murnau: «Nosferatu» φωτογραφία Fritz Arno Wagner-Gunther
Krampf

William Dieterle:
«The Hunchback of Notre Dame (1939)» φωτογραφία Joseph H. August
«Juarez» φωτογραφία Tony Gaudio

Roman Polanski: «Cul-de-Sac» φωτογραφία Gilbert Taylor

Andrzej Wajda: «Ashes and Diamonds» φωτογραφία Jerzy Wojcik
«Landscape After the Battle» φωτογραφία Zygmunt Samosiuk

Quentin Tarantino: «Pulp Fiction» φωτογραφία Andrzej Sekula

Luis Bunuel: «Los Olvidados» φωτογραφία Gabriel Figueroa
«Land Without Bread» φωτογραφία Eli Lotar

David Lynch: «The Elephant Man», «Dune» φωτογραφία Freddie Francis

David Cronenberg: «Spider» φωτογραφία Peter Suschizky

Alexander Dovzhenko: «Earth» φωτογραφία Danylo Demutsky

Dusan Makavejev:
«Man is Not a Bird» φωτογραφία Aleksandar Petkovic
«Sweet Movie» φωτογραφία Pierre Lhomme
«Montenegro» φωτογραφία Tomislav Pinter

Hall Bartlett: «Jonathan Livingston Seagull» φωτογραφία Jack Couffer
Grigori Chukhrai: «The Forty-First» φωτογραφία Sergey Urusevsky

Jan Kadar: «The Shop on Main Street» φωτογραφία Vladimyr Novotny

Richard Lester: «A Hard Day's Night» φωτογραφία Gilbert Taylor
«Help!» φωτογραφία David Watkin

Mike Nichols: «Catch-22» φωτογραφία David Watkin

Sidney J. Furie: «The Ipcress File» φωτογραφία Otto Heller
«The Appaloosa» φωτογραφία Russell Metty (πάρα πολλές ταινίες)

Emir Kusturica: «Time of the Gypsies», «Arizona Dream» φωτογραφία
Vilko Fila
Mikhail Kalatozov: «The Cranes Are Flying» φωτογραφία Sergey Urusevsky

Robert Aldrich: «Vera Cruz» φωτογραφία Ernest Laszlo

Stanley Kramer: «Judgment at Nuremberg», «It's a Mad, Mad, Mad, Mad
World» φωτογραφία Ernest Laszlo

Laszlo Benedek: «The Wild One» φωτογραφία Hal Mohr

Dario Argento: «Suspiria» φωτογραφία Luciano Tovoli

Peter Bogdanovich: «Paper Moon» φωτογραφία Laszlo Kovacs

Dennis Hopper: «Easy Rider» φωτογραφία Laszlo Kovacs

Michael Haneke: «The Piano Teacher» φωτογραφία Christian Berger

Arthur Penn: «Bonnie and Clyde» φωτογραφία Burnett Guffey
«The Chase» φωτογραφία Joseph LaShelle - Robert L. Surtees

John Schlesinger: «Midnight Cowboy» φωτογραφία Adam Holender

Martin Ritt: «The Spy Who Came in from the Cold» φωτογραφία Oswald
Morris "Hombre" φωτογραφία James Wong Howe
Delbert Mann: «Desire Under the Elms» φωτογραφία Daniel L. Fapp

Joshua Logan: ««Picnic»» φωτογραφία του James Wong Howe

Richard Brooks: «Looking for Mr. Goodbar» φωτογραφία William A. Fraker

Roland Joffe: «The Mission» φωτογραφία Chris Menges

Kevin Costner: «Dances with Wolves» φωτογραφία Dean Semler

Mel Gibson: « Apocalypto» φωτογραφία Dean Semler

John Huston: «The Misfits» φωτογραφία Russell Metty




Φωτογραφική Όραση

Κείμενο και φωτογραφίες : Γιάννης Γλυνός


Προκαταλήψεις
Γεννιόμαστε χωρίς να έχουμε καμιά ιδέα σε τι κόσμο θα ζήσουμε, με τι έχουμε να κάνουμε,
χωρίς πιστεύω και προκαταλήψεις σχετικά με τη τέχνη, τη κοινωνία,
τις συμπεριφορές των ανθρώπων
και των ζώων, τη πολιτική.
Για τη φωτογραφία θα αποκτήσουμε κάποια γνώση μετά από κάποια ηλικία
όταν πλέον θα είναι ίσως αργά
για να αλλάξουμε, ή όταν θα είναι η πλέον κατάλληλη ώρα λόγω ωριμότητας.
Αλλά μήπως ωριμότητα δεν σημαίνει κατασταλαγμένες απόψεις
που δεν γνωρίζουμε αν είναι και σωστές;
Ο σπόρος της γνώσης ίσως πέσει σε χωράφι που έχει γεμίσει ζιζάνια,
θα υπάρχουν και άλλα φυτά και το χώμα δεν θα είναι καθαρό.
Απόψεις, γνώσεις, θετικές ή αρνητικές εμπειρίες, προσωπική θέση για τη ζωή,
θα δημιουργήσουν αναπόφευκτα προκαταλήψεις σχετικά
με τη τέχνη της φωτογραφίας,
τι είναι φωτογραφία, η πως πρέπει να είναι μια φωτογραφία για να είναι αξιόλογη.



Φωτογραφικές προκαταλήψεις
Όταν πριν καλά αρχίσουμε να φωτογραφίζουμε, έχουμε γνώμη,
και άποψη για τη φωτογραφία.
Αυτό είναι προκατάληψη.
Όταν χωρίς να έχουμε τραβήξει έστω μια καλή –αξιόλογη φωτογραφία,
έχουμε άποψη για κάθε φωτογραφία,
αυτό είναι προκατάληψη.
Πχ, τι είναι και τι όχι φωτογραφικό θέμα;
Πως πρέπει ένα θέμα να παρουσιάζεται σε μια φωτογραφία;
Πρέπει ένα θέμα να είναι «Το θέμα» σε μια φωτογραφία;
Πως πρέπει να φαίνονται τα πράγματα φωτογραφημένα;
Οι φωτογραφίες πρέπει να είναι καθαρές και φωτεινές;
ή μήπως μπορεί να έχουν ασάφεια, να είναι θολές και σκοτεινές;

Κανόνες
Το να ξεπεράσετε τις προκαταλήψεις σας μπορεί να είναι επώδυνο,
θα χρειασθεί να αναλογισθείτε
και να αναθεωρήσετε τις αξίες σας, τη λογική, την όραση,
τον τρόπο ζωής και σκέψης ίσως.
Ωστόσο για να προχωρήσετε φωτογραφικά,
πρέπει να το αντιμετωπίσετε από την αρχή,
κι όσο λιγότερες τραυματικές εμπειρίες έχετε,
τόσο ποιο καλά θα είναι για το δάσκαλο
που θα ασχοληθεί μαζί σας, αν είναι σωστός δάσκαλος φυσικά και δεν προσπαθήσει
να σας επιβάλει την δική άποψη για τη φωτογραφία.
Όμως, υπάρχει και η αντίθετη θέση που θέλει το νέο φωτογράφο να έχει περάσει
σε πλήρη πνευματική ωριμότητα για να προχωρήσει στη φωτογραφία.
Ωστόσο καμιά θέση δεν είναι κανόνας ,
και οι κανόνες στη τέχνη είναι για να τους γνωρίζουμε
και για να τους παραβαίνουμε όποτε χρειάζεται.
Το πότε χρειάζεται να παραβείτε τους κανόνες, θα το αντιληφθείτε όταν θα είστε έτοιμοι,
αλλά χωρίς πολύ δουλειά (πολλές φωτογραφίες) η στιγμή αυτή δεν έρθει ποτέ.
Οι κανόνες που έχω βρει να ισχύουν στη φωτογραφία είναι: πολλή δουλειά,
τράβα τώρα τη φωτογραφία που είδες και μην την αφήνεις για μετά,
τράβα όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορείς και από διαφορετικές γωνίες το θέμα σου,
λλά πρόσεχε μη χάσεις το δάσος κυνηγώντας το θάμνο.
Κυνήγησε με το φακό σου το φως,
να έχεις πάντα το μεγαλύτερο δυνατό έλεγχο στη μηχανή και την έκθεση,
την εστίαση. Να φωτογραφίζεις όσο έχει όμορφο φως και μετά κάνε ότι θέλεις,
αλλά πάρε πάντα και μια τυπική-αντικειμενική φωτογραφία
για να μου δείξεις εμένα που δεν είμαι εκεί,
πως ήτανε αυτό που είδες.
Πάρε 99 φωτογραφίες δικές σου, και μια δική μου, για μια μόνο στιγμή γίνε το μάτι μου.




Τι πρέπει να κάνετε από την αρχή
Να είστε σε ετοιμότητα, σε καλή φυσική κατάσταση, χαλαροί, γνώστες της τεχνικής,
έτοιμοι για το απρόσμενο, με μια μηχανή που να ανταποκρίνεται και να μην σας κρεμάει
Τύχη; ναι υπάρχει, είναι αλήθεια,
αλλά αν δεν προσπαθήσετε πολλές φορές,
δεν θα μάθετε ποτέ που να ποντάρετε για να την εκμεταλλευθείτε,
ούτε θα τη συναντήσετε όταν κοιμάστε όλη την ημέρα.

Η αποτυχία
Την αποτυχία, κάντε τη δάσκαλό σας και θεό σας.
Πρέπει να βγάζετε πάντα ένα μικρό κέρδος από κάθε αποτυχία,
που θα είναι το «μάθημα», το κέρδος δηλαδή.
Διαφορετικά κάθε αποτυχία, θα είναι μια πραγματική
και ολοκληρωτική-παταγώδης καταστροφή.
Το κέρδος σας από την αποτυχία ας γίνει «από τη μύγα ξίγκι».

Προτάσεις για φωτογραφίες

Τα μικρά και ασήμαντα δίνουν τις ποιό όμορφες φωτογραφίες.
Το γνώριμο-καθημερινό, όσο μικρό, ταπεινό, ταλαιπωρημένο κι αν είναι μπορεί
να δώσει μια όμορφη φωτογραφία.
Για να βγάλετε φωτογραφίες,
να βλέπετε σαν τα παιδιά που βλέπουν για πρώτη φορά ένα παιχνίδι, ή ένα ζωάκι.
Πάντα να κυνηγάτε το φως, είναι ο μόνος κανόνας που φέρνει φωτογραφίες.
Οι σκιές, έχουν την ίδια αξία με το φως, όπως ο άνδρας και η γυναίκα κάνουν ένα ζευγάρι,
όπως η ημέρα και η νύχτα διαδέχονται το ένα το άλλο.
Η διάθεση, προκύπτει από την ατμόσφαιρα, το φως, τη φόρμα, τα σχήματα.
Η ατμόσφαιρα, προκύπτει από τις καιρικές συνθήκες.

Φως, ποιότητα, ένταση, θερμοκρασία, κατεύθυνση, απαλό, σκληρό, έμμεσο,
άμεσο, χρώματα, γκρίζα.
Όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν θέματα για φωτογραφικές απόπειρες.


Στοιχεία μιας φωτογραφίας: κάδρο, αναλογίες,
σύνθεση, φόρμα, θέμα,
σκεπτικό,
αντικείμενο, μήνυμα,
γραμμές, σχήμα, υφή, χρώμα,
αρμονικό, αντίθετο, κορεσμένο, μουντό, λαμπρό,
μέγεθος, όραση και μέγεθος,
βάθος, εστίαση, θολό, γραμμές κατεύθυνσης.


Όλα αυτά αξίζει και πρέπει να σας απασχολήσουν
όταν κρατάτε φωτογραφική μηχανή.
Κοιτάζοντας, ψάχνουμε για υφή, φως,
παρακινούμαστε από τα συναισθήματα για να αρχίσουμε τη φωτογράφηση,
αλλά τα αγνοούμε όταν φωτογραφίζουμε.
Αναζητούμε τα επί μέρους μικρότερα στοιχεία,
πλησιάζουμε περισσότερο, αλλάζουμε γωνία, περιεχόμενο, σχέσεις και συσχετισμοί,
το σημείο παρατήρησης,
η επιλογή του χρόνου, η πρόβλεψη, το καρτέρι για κάτι που θα συμβεί αμέσως μετά.

Επιλογή εξοπλισμού, φακού, αισθητήρα, φιλμ, φωτισμού.
Μετά τη βασική γνώση του τρόπου λειτουργίας της φωτογραφικής μηχανής,
πρέπει να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματα
για να έχουμε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στη φωτογράφηση.
Έτσι επιλέγουμε τη μηχανή, το φακό, την τροφοδοσία, το υλικό καταγραφής,
τα φωτιστικά,
τα απάντα, όσα μπορούμε να προβλέψουμε.
Αν τα παρακάνουμε, πολύ γρήγορα θα κουραστούμε
από το κουβάλημα, αν δεν φροντίσουμε να έχουμε απαραίτητα εφόδια και
εξοπλισμό θα μείνουμε να κοιτάμε τα θέματα ανήμποροι.
Χρειάζεται μέτρο σε όλα και πρόβλεψη,
τουλάχιστον δεν θα έχουμε το αρνητικό φορτίο ότι δεν κάναμε ότι έπρεπε.




Ένα παράδειγμα.
Αν θέλουμε ν φωτογραφήσουμε θέματα από πολύ κοντά,
θα πρέπει να πάρουμε μαζί ένα φακό macro.
Αν θέλουμε να φωτογραφήσουμε βράδυ,
θα πρέπει να έχουμε φωτεινό φακό, τρίποδο ίσως και φλας.
Αν θελήσουμε να φωτογραφήσουμε μια ολόκληρη ημέρα,
μακριά από το ηλεκτρικό ρεύμα του δικτύου πόλης,
θα πρέπει να έχουμε μια-δυο μπαταρίες φορτισμένες πλήρως και κάρτες μνήμης.

Ισορροπία λευκού- White-Balance
Τη χρωματική ισορροπία την επιλέγουμε,
είτε με τη λογική της όσο γίνεται ποιο πιστής καταγραφής
των χρωμάτων, είτε με τη λογική της καταγραφής της ατμόσφαιρας
( όπου το λευκό θα είναι μπλε, ή πορτοκαλί ανάλογα με τις ώρες της ημέρας),
είτε τέλος με το λογική του ειδικού εφέ,
δηλαδή απόδοση των χρωμάτων εκτός κλίμακας, ψυχρά, η θερμά,
ή ότι άλλο θέλουμε, αρκεί να μην έχουμε πιστή-αντικειμενική καταγραφή του χρώματος.
Η αυτόματη προσαρμογή του λευκού αποδίδει συνήθως καλά
με τις ακριβές φωτογραφικές μηχανές.
Οι ειδικές ρυθμίσεις σχεδόν με όλες τις μηχανές και τους προβλεπόμενους
διαθέσιμους φωτισμούς.
Οι σκόπιμα λανθασμένες ρυθμίσεις λειτουργούν μόνο όταν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα

Το θέμα και το φόντο συμμετέχουν στη φωτογραφία
Αυτό σημαίνει ότι ο φωτογράφος πρέπει να προσέχει το ίδιο τι υπάρχει πίσω
από το θέμα του, όσο και το ίδιο το θέμα.
Υπάρχουν φωτογραφίες που κινούν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον
για όσα γίνονται στο φόντο, παρά στο πρώτο πλάνο,
όπου εκ πρώτης όψεως νομίζουμε ότι είναι το θέμα.
Το θολό φόντο οδηγεί τη προσοχή στο εστιασμένο θέμα,
αλλά αν φόντο και θέμα έχουν την ίδια ευκρίνεια,
ο θεατής θα πρέπει άμεσα να κατανοήσει τι πρέπει να δει.
Ασφαλώς υπάρχουν περιπτώσεις που σκόπιμα
ο θεατής πρέπει να «ταλαιπωρηθεί» για να βρει το θέμα,
αλλά εκεί πλέον μιλάμε για σχεδιασμό της φωτογραφίας.
Πολλοί φωτογράφοι επικεντρώνονται στο θέμα τους και αγνοούν τι γίνεται πίσω από αυτό.
Αυτό είναι λάθος.



Φίλτρα
Όταν λέμε φωτογραφικά φίλτρα, εννοούμε:
1) λεπτά μεταλλικά στεφάνια που συγκρατούν ένα οπτικό γυαλί,
διάφανο, ή χρωματιστό, τα οποία τοποθετούμε μπροστά από το φακό,
σταθερά (βιδωτά), η προσωρινά.
2) εννοούμε ψηφιακά φίλτρα που αλλάζουν τη δομή του ψηφιακού φωτογραφικού
αρχείου άμεσα κατά τη φωτογράφηση, ή έμμεσα,
με τη βοήθεια λογισμικού και υπολογιστή.
Η μια ομάδα φίλτρων δεν αποκλείει την άλλη.
Αν ένα φίλτρο αλλοιώνει τη δομή της φωτογραφίας
και την ορατή πραγματικότητα σε σημείο που να μην παρέχεται καμιά πληροφορία
για αυτή τότε η φωτογραφία που θα προκύψει
γίνεται φωτογραφική εικόνα που μας προέκυψε
ακριβώς από την έντονη διαφοροποίησή της από τη πραγματικότητα.
Το ποιο απλό φίλτρο στη φωτογραφία είναι το UV,
ακολουθεί το πολωτικό.
Στη ψηφιακή φωτογραφία υπάρχουν πάρα πολλά φίλτρα που είτε βελτιώνουν
την ποιότητά της, είτε τη μετατρέπουν σε ψηφιακή φωτογραφική εικόνα.
Τα φωτογραφικά φίλτρα τα λέμε και δημιουργικά φίλτρα,
μας βοηθούν να βγάλουμε περισσότερες όμορφες φωτογραφίες,
ή να σώσουμε από τη μετριότητα κάποιες που υστερούν.

Η φωτογραφία είναι αυστηρή τέχνη
Χρειάζεται να είναι σε ετοιμότητα ο φωτογράφος, να ξεκαθαρίζει τα πράγματα,
να τα απλοποιεί, να διατηρεί αυστηρό το κάδρο ευθύς εξ αρχής τη στιγμή της λήψης.
Στο τύπωμα επιτρέπονται μόνο μικρές επεμβάσεις αποκοπής, μεγέθυνσης, χρωματισμού,
φωτεινότητας ή αντίθεσης των φωτογραφιών μας.
Στη σύνθεση όλα μετράνε από την αρχή,
η χρήση του κάδρου 2:3, 4:3, 16:9, 6:6 κλπ.
Η εφαρμογή της χρυσής τομής στη σύνθεση
είναι η λύση όταν όλα πάνε στραβά.
Οι ηθελημένες μικρές ατέλειες χαρακτηρίζουν τα έργα τέχνης,
η τελειότητα μπορεί να είναι και απωθητική.
Όρθιο, ή πλάγιο κάδρο είναι πάντα μια σημαντική επιλογή,
οδηγεί άμεσα σε ανάλογους λογικούς συνειρμούς.
Η χρήση του πλάγιου κάδρου δείχνει ηρεμία,
ευνοεί τις φωτογραφίες με μεγάλους ορίζοντες.
Το όρθιο κάδρο δείχνει ένταση, κινητικότητα,
ευνοεί θέματα που έχουν ποιο μεγάλο ύψος παρά ορίζοντα,
όπως πχ τα πορτρέτα των ανθρώπων.

Ντοκουμέντο
Η φωτογραφία ντοκουμέντου απαιτεί πάντα να πλησιάζει
ο φωτογράφος με σεβασμό και υπευθυνότητα το θέμα.
Ενδέχεται η φωτογραφία ντοκουμέντου να είναι απωθητική,
αποκρουστική, τρομακτική,
αλλά παραμένει ύψιστη προτεραιότητα
η οπτική καταγραφή της ορατής πραγματικότητας.
Το φώτο-ρεπορτάζ είναι η κατ’ εξοχή εφαρμοσμένη φωτογραφία ντοκουμέντου.

Σημασία στη λεπτομέρεια
Αυτός ο κόσμος, ο μικρός ,ο μέγας, κατά τον Ελύτη είναι
το Α και το Ω της μικρό-φωτογραφίας.
Θέματα μικρά και ασήμαντα διάσπαρτα γύρω μας, μερικές φορές «αόρατα»
αφού δεν τους δίνουμε καμιά σημασία, μπορεί να μας δώσουν θαυμάσιες φωτογραφίες.
Ένας φακός macro είναι το σημαντικότερο εργαλείο για τη φωτογραφική μας μηχανή
αν αποφασίσουμε να ασχοληθούμε με τις λεπτομέρειες,
εφόσον θα χρειαστεί να πλησιάσουμε
πολύ κοντά στο θέμα μας. Αρκεί ο κατάλληλος φωτισμός για να αναδειχθεί
μια ασήμαντη λεπτομέρεια σε όμορφη φωτογραφία.

Η κίνηση και το σταμάτημα χρόνου 
Βασικό χαρακτηριστικό, δύναμη αλλά και αδυναμία της φωτογραφίας
είναι το πάγωμα της κίνησης,
το σταμάτημα του χρόνου.
Παλιότερα έλεγαν εύκολο πράγμα είναι η φωτογραφία, βάτε 1/125 χρόνο
έκθεσης και διάφραγμα 8. Ο χρόνος κλείστρου 1/125 του δευτερολέπτου
καταγράφει στις περισσότερες
περιπτώσεις την κίνηση ή την ακινησία με μια αίσθηση
πολύ κοντά σε αυτό που βλέπουμε,
όμως το ζητούμενο στη φωτογραφία , ειδικά τη δημιουργική, δεν είναι πάντα αυτό.
Βασικές συμβουλές είναι πως ο χρόνος κλείστρου είναι ανάλογος της εστιακής απόστασης,
δηλαδή αν έχετε τηλεφακό 500 χιλιοστών θα φωτογραφήσετε με χρόνο 1/500,
αν έχετε τηλεφακό 250 χιλιοστών ο χρόνος θα πρέπει να είναι 1/250 του δευτερολέπτου.
Αν θέλετε να δείξετε ότι κάτι κινείται,
θα χρησιμοποιήσετε αργό χρόνο έκθεσης κάτω από 1/30.
Να θυμάστε πως και η θολή φωτογραφία είναι φωτογραφία και
πως το μάτι πάντα αναζητά
κάτι νεταρισμένο και ξεκάθαρο για να λάβει ο εγκέφαλος το μήνυμα τι είναι θολό
και τι σαφές, διαφορετικά το μάτι θα προσπαθεί να εστιάσει μάταια.




Σημεία έλξης
Σε κάθε τι που βλέπουμε, ως πραγματικότητα, ως φωτογραφία ή ως εικόνα,
το μάτι και η προσοχή μας έλκεται από: την ανθρώπινη παρουσία, τα φωτεινά σημεία,
τα έντονα χρώματα κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, το εστιασμένο.
Το μάτι διακρίνει πάντα ποιο εύκολα τους φωτεινούς τόνους
και ποιο δύσκολα τους σκοτεινούς.


Aθήνα Δεκέμβριος 2009


Γιάννης Γλυνός

Αυτόματα προγράμματα έκθεσης

το φωτογραφικό αυτόματο
Κείμενο και φωτογραφίες: Γιάννης Γλυνός


Το κείμενο αυτό δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις οδηγίες χρήσης καμιάς ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής.

Πίσω από κάθε μηχανή είναι ο άνθρωπος.
Η παρουσία του είναι πολύ ποιο έντονη και απαραίτητη όταν μια μηχανή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δημιουργικούς σκοπούς.

Η ψηφιακή φωτογραφική μηχανή διακρίνεται σε επαγγελματική και ερασιτεχνική, ανάμεσα έχουν παρουσιαστεί και άλλες παραλλαγές που διαβαθμίζουν τις δυνατότητες και τον προσφερόμενο έλεγχο στο φωτογράφο.

Όσο περισσότερο έλεγχο διαθέτει η φωτογραφική, τόσο ποιο πολλές τεχνικές και δημιουργικές δυνατότητες έχει ο φωτογράφος.
Οι αυτοματισμοί σκοπό έχουν να διευκολύνουν και να επιταχύνουν το έργο του φωτογράφου στη σύνθεση, τη λήψη και τον έλεγχο της φωτογραφίας (μετά τη λήψη).


Οι φωτογραφικές μηχανές διαθέτουν δυο βασικούς μηχανισμούς για τον έλεγχο του φωτός.


Το άνοιγμα του φακού, δηλαδή το διάφραγμα, ή αλλιώς ίριδα, και το κλείστρο.
Το κλείστρο και η ίριδα λαμβάνουν τιμές που προσδιορίζονται αυτόματα, ή συμβουλευτικά από το φωτόμετρο που καταγράφει το φωτισμό κάθε λήψης.

Ένας επεξεργαστής λαμβάνει τα δεδομένα: ευαισθησία, φως, διάφραγμα, κλείστρο, ειδικές ανάγκες κάθε λήψης, και επιστρέφει αυτόματα τιμές για το πλέον σωστό, από τεχνικής άποψης φωτογραφικό αποτέλεσμα.
Όσο ποιο δυνατό και γρήγορο επεξεργαστή διαθέτει η φωτογραφική, τόσο ποιο περίπλοκες ρυθμίσεις θα κάνει η μηχανή.

Βασικές ρυθμίσεις, διάφραγμα(άνοιγμα φακού), κλείστρο (χρόνο έκθεσης) εστίαση (μέτρα του θέματος από το φακό), ευαισθησία, είδος φωτισμού, μπορεί να γίνουν και μηχανικά, από το φωτογράφο.
Περίπλοκες ρυθμίσεις, για ειδικά θέματα, δύσκολους φωτισμούς, κινούμενα θέματα, κλπ, πολλές φορές ο φωτογράφος δεν έχει χρόνο να κάνει, ή κι αν έχει, χρειάζεται τεράστια πείρα και συγκέντρωση.

Οι αυτοματισμοί και τα ειδικά προγράμματα έκθεσης συνεχώς πολλαπλασιάζονται καθώς αυξάνει η ισχύς των επεξεργαστών και βοηθάνε συνήθως αν και ο επεξεργαστής είναι πραγματικά γρήγορος και μπορεί να βγάλει πέρα.
Απλό και δημιουργικό πρόγραμμα αυτόματης έκθεσης είναι η επιλογή ενός ανοίγματος του φακού, πχ 2,8, όπου η φωτογραφική θα μεταβάλει το χρόνο έκθεσης (αυτόματος έλεγχος κλείστρου) ανάλογα πάντα με την ευαισθησία και το φωτισμό. Το πρόγραμμα αυτό εξασφαλίζει πρώτα το βάθος πεδίου ανάλογα με το διάφραγμα που έχει επιλεγεί. Χρειάζεται η προσοχή του φωτογράφου έτσι ώστε ο μεταβαλλόμενος χρόνος να μην πέσει κάτω από το όριο ασφάλειας για να μη βγει κουνημένη η φωτογραφία, ή να μη βγεί εκτός ορίων τεχνικών προδιαγραφών του κλείστρου (υπέρ και υπό-φώτισμα).
Απλό και δημιουργικό πρόγραμμα αυτόματης έκθεσης είναι επίσης η επιλογή από το φωτογράφο του χρόνου έκθεσης, πχ 1/125 του δευτερολέπτου και η ανάθεση της σωστής έκθεσης στο μηχανισμό του διαφράγματος που θα πρέπει να μπορεί να λάβει όλες τις ενδιάμεσες τιμές από το εντελώς ανοικτό, μέχρι το όσο γίνεται ποιο κλειστό.
 Ενδεικτικές τιμές είναι 2 -2,8 - 4 - 5,6 - 8 - 11 - 16 - 22 - 32 και όλα τα ενδιάμεσα νούμερα.
Με το πρόγραμμα αυτό εξασφαλίζουμε ότι δεν θα βγάλουμε κουνημένες φωτογραφίες, αλλά ποτέ δεν γνωρίζουμε από πριν τις τιμές του διαφράγματος. Έτσι ο έλεγχος του βάθους πεδίου επαφίεται στο φωτισμό και την ευαισθησία.
Συνδυασμός των δυο αυτών αυτόματων προγραμμάτων με ένα ποιο γρήγορο επεξεργαστή επέτρεψε τη δημιουργία του αυτόματου προγράμματος που ελέγχει: το χρόνο κλείστρου για κουνημένες φωτογραφίες, το βέλτιστο άνοιγμα του φακού (περίπου 8 για ποιο καλή απόδοση και καλό βάθος εικόνας).

Ένα βήμα ποιο πέρα, έχουμε το έξυπνο αυτόματο πρόγραμμα με πολλές δυνατότητες επεμβάσεων από το φωτογράφο και το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα, όπου ο φωτογράφος μόνο το κουμπί φωτογράφησης μπορεί να πατήσει, και τίποτα άλλο. Η μηχανή με το πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης γίνεται τυφλοσούρτης, πολλές φορές ούτε λίγο ούτε πολύ άχρηστος.
Λίγο μετά και κυρίως οι ερασιτεχνικές φωτογραφικές μηχανές εφοδιάστηκαν με λίγα στην αρχή περισσότερα στη συνέχεια και πρόσφατα με πάρα πολλά έτοιμα ειδικά προγράμματα έκθεσης όπως πχ πυροτεχνήματα, φωτογραφίες στο φως ενός κεριού κλπ. Κάποια στιγμή, έγιναν τόσα πολλά τα αυτόματα έτοιμα ειδικά προγράμματα που το να επιλέξει το πλέον πρόσφορο για το θέμα του ο φωτογράφος, έγινε γρίφος, πρόβλημα, εμπόδιο στη λήψη μιας φωτογραφίας. Βασικές αδυναμίες και έλλειψη των βασικών τεχνικών της φωτογραφίας έπρεπε να ξεπεραστούν. 
Έτσι το έξυπνο πλήρως αυτόματο πρόγραμμα έκθεσης αναλαμβάνει να οδηγήσει τη φωτογραφική ανάλογα με το θέμα και τις κρατούσες συνθήκες σε μια αξιοπρεπή έκθεση.
Ο φωτογράφος πρέπει να το επιλέξει, να στρέψει το φακό του στο θέμα, να ορίσει το ζουμ και να πατήσει ελαφρά μέχρι τη μέση το κουμπί φωτογράφησης. Θα χρειαστεί να περιμένει λίγο περισσότερο, ή να πατήσει μια δυο φορές το κουμπί, αν δεν έχει γρήγορο επεξεργαστή, ή αν το θέμα δεν είναι ξεκάθαρο σύμφωνα με τα πρότυπα με τα οποία ο κατασκευαστής έχει εφοδιάσει τη φωτογραφική.
Το έξυπνο, πλήρως αυτόματο πρόγραμμα, για τον απλό ερασιτέχνη που θέλει να πάρει ειδικές λήψεις σαν φτασμένος επαγγελματίας, είναι μια κάποια λύση που μπορεί να τον απαλλάξει από τα δύσκολα.
Άλλα ειδικά προγράμματα που θα βρείτε σήμερα είναι: σταθεροποίηση ψηφιακή, μηχανική, και τα δύο. Αυτόματος έλεγχος λευκού, αυτόματη προσαρμογή ευαισθησίας, πανοραμικές λήψεις, ειδικά φωτογραφικά τρυκ, και τα έτοιμα προγράμματα σκηνής που όπως είπαμε πληθαίνουν συνεχώς.

Γιάννης Γλυνός

Φωτογραφία & Κατάθλιψη



Διασκέδαση για το δημιουργό, είναι η αισθητική απόλαυση, με αυτή καταπολεμά τη κατάθλιψη. 

Ο καθένας με τα όπλα του


Οι αγωνίες και οι φόβοι για το μέλλον μας επηρεάζουν όλους. 

Ο καθένας κουβαλάει το δικό του σταυρό που βαραίνει ολοένα περισσότερο από τις συνθήκες τη μαυρίλα και την απογοήτευση.
Ο δημιουργός μπορεί να πετάει στα σύννεφα, αλλά αντλεί έμπνευση από το καταθλιπτικό τοπίο, ανήκει στο κοινωνικό σύνολο και έχει εικόνα για όσα συμβαίνουν γύρω του.

Για κάποιο «άγνωστο» λόγο ο δημιουργός προσπαθώντας να απαλλαγεί από το δικό του σταυρό και τη ζοφερή εικόνα έστω και για λίγο, κάθεται και ασχολείται με την «άχρηστη» δική του τέχνη. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί "αντιπαραγωγικό", φυγομαχία ίσως. 

Αλλά είναι θέμα επιβίωσης.

Όσο ποιο πιεστική είναι η κατάθλιψη τόσο ποιο έντονα αντιδρά ο δημιουργικός άνθρωπος. Αναρχία, ακαταστασία, φόβος, πόνος, δυστυχία, αδικία, αγωνία, ανασφάλεια, ανέχεια, επικρατούν σε περιόδους ανάσχεσης της παραγωγής και της οικονομίας.
Ο άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να βρει καινούριες ισορροπίες και μια εξήγηση για το ποιο λόγο μπορεί να έχει η ζωή, ειδικά σε αυτή τη περίοδο.
Ο δημιουργικός άνθρωπος, διαφέρει από τον κοινό στο ότι αισθάνεται έντονη την ανάγκη να καταφύγει στη τέχνη του για να ξεφύγει από τη κατάθλιψη, έστω και πρόσκαιρα.
Έστω και για λίγο χρόνο, όσο διαρκεί ένα βιβλίο, μια ταινία, η προβολή μιας φωτογραφίας, ένα θεατρικό έργο, η κουβέντα με ένα φιλαράκι.




Σε κάθε κρίση όλοι αντιδρούμε αλλά ο καθένας πολεμά με τα όπλα του.
Άλλος το ρίχνει στο γλέντι, και καλά κάνει. Άλλος στη τέχνη, γιατί ο άνθρωπος δεν θέλει μόνο ψωμί για να ζήσει.
Ο άλλος στρέφεται με όλη του τη δύναμη στη δουλειά, τα δεδομένα και τους αριθμούς, και πολύ σωστά αν αυτό τον κάνει να ξεχνάει.
Κάποιος άλλος πέφτει με τα μούτρα στο διάβασμα, κι άλλος στις σχέσεις.
Τίποτα δεν είναι λάθος και δεν είναι ώρα για να κρίνουμε τι κάνει ο καθένας. 

Σημασία έχει να αλλάξει η ατμόσφαιρα.

Σε περιόδους κρίσης η ζωή κυλά χωρίς χαρά και ενδιαφέροντα. 

Αυτό λειτουργεί σωρευτικά και θα είναι καταστροφικό αν μας πάρει από κάτω κι αν συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα.
Κανένας δεν θέλει να ζήσει πάλι στην εποχή της κατάθλιψης που με λίγο ψάξιμο στην ιστορία, θα δούμε τη πορεία της και τα αποτελέσματα.

Φωτογραφία και κατάθλιψη





Η φύση της φωτογραφίας είναι καταθλιπτική, σίγουρα δεν προκαλεί χαρά. Κι αν κάποιος χαμογελάσει, θα είδε πέρα από την άκρη της απελπισίας.
Depression, ήταν μια τρομερά δυσάρεστη εποχή που έζησε ο Αμερικάνικος λαός. 

Ήταν μια περίοδος που έγινε παγκοσμίως γνωστή από τις σχετικές φωτογραφίες με θέμα τη φτώχεια και την ανέχεια.
Ειδικά οι αγρότες του νότου έζησαν πολύ έντονα το φαινόμενο που ακολούθησε την οικονομική κατάρρευση. Ήταν ένα κραχ αναπόφευκτο και προδιαγεγραμμένο χάρη στην απληστία για περισσότερα κέρδη. Ένα κραχ που βύθισε τον κόσμο στη μαυρίλα και την απογοήτευση καθώς το ντόμινο πέρασε τη κρίση και σε άλλους λαούς. 

Και τώρα η ιστορία κάνει πάλι κύκλο, σαν τις εποχές του έτους!

Το γέλιο, η χαρά και η διάθεση για εργασία χάθηκαν! 

Όπως και σήμερα, το 2011, εδώ, στην Ελλάδα, αλλά και λίγο ποιό έξω από όσα ακούμε.



Τη περίοδο αυτή κανένας δε γελά, ελάχιστοι εργάζονται και όλοι οργίζονται. Δεν είναι μοναδικό φαινόμενο της αμερικάνικης ιστορίας αυτό. Η ιστορία διδάσκεται, δεν διδάσκει. Τη κατάθλιψη θα τη ζήσουμε και πάλι, τη ζούμε ήδη μαζί με την αγανάκτηση.

Ίσως περισσότεροι λαοί αυτή τη φορά ζήσουν και πάλι κάτω από το όριο της φτώχειας. Κι όμως οι λογικοί και ευαίσθητοι κοινωνικά επιστήμονες φώναζαν πως είμαστε πάρα πολλοί για αυτή τη γη και οι έχοντες έχουν γίνει υπερβολικά άπληστοι και επιταχύνουν ένα διόλου απίθανο δραματικό τέλος.

Depression λοιπόν.

Ήτανε μια περίοδος που επηρέασε το κόσμο και σημάδεψε αισθητικά και ιστορικά τη πορεία της φωτογραφίας, τους φωτογράφους, αλλά και τις άλλες τέχνες .

Ποιο ήτανε το μήνυμα αυτής της δημιουργικής εποχής; Πολύ απλά να δείξει πως η δική μας κατάθλιψη ίσως να είναι ποιο εύπεπτη, ποιο ήπια, από αυτή των ηρώων που προβάλλονται στις φωτογραφίες.
Βασικός στόχος των φωτογραφιών αυτών ήτανε να ευαισθητοποιήσουν τους έχοντες ότι οι μη έχοντες που έχουν φτάσει στα έσχατα όρια εξαθλίωσης είναι ικανοί για όλα, γιατί δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Κι ο Γιάννης Αγιάννης πάντα επίκαιρος πάλι αυτός μας οδηγεί.


Όλα είναι εμπορεύσιμα



Σήμερα οι περισσότερες σημαντικές φωτογραφίες της εποχής αυτής βρίσκονται σε μουσεία και συλλογές. Κάποιες φωτογραφίες αλλάζουν ιδιοκτήτες έναντι πολλών δολαρίων και έχουν γίνει εμπορεύσιμο είδος, όπως όλα.
 Σημασία έχει ότι υπήρξαν αυτές οι φωτογραφίες γιατί κάποιοι κατανόησαν τη δύναμη της φωτογραφίας να δείχνει δίχως λόγια. Έτσι κάποιοι διορατικοί ανάθεσαν έναντι αμοιβής τις φωτογραφήσεις σε άξιους φωτογράφους της εποχής για να ευαισθητοποιήσουν το κοινό.
 Επειδή η κυρίαρχη ατμόσφαιρα της εποχής ήταν η κατάθλιψη, το κίνημα ονομάστηκε έτσι (depresion) και πέτυχε μέχρι ένα σημείο τους στόχους του. Η οικονομία πήρε το επάνω της και με την εργασία που βρήκαν οι εργάτες στην πολεμική βιομηχανία (2ος παγκόσμιος πόλεμος, new deal).

Τα κοινά γνωρίσματα των φωτογραφιών της εποχής είναι τα γκρίζα εξαθλιωμένα καταλύματα, εγκαταλειμμένα χωράφια, ρημαγμένη γη και φτωχοί αγρότες, άνεργοι πρώην εργάτες, άνθρωποι με απλανή βλέμματα που κοιτάζουν μακρυά κι αφηρημένα, μελαγχολικά πρόσωπα, γκρίζα τοπία, ξεχαρβαλωμένα βαρυφορτωμένα αυτοκίνητα, παράγκες, σπίτια ρημαγμένα, χωράφια εγκαταλειμμένα, σκουριασμένες μηχανές , μπαλωμένα ρούχα, σαν αυτά που σήμερα τα βλαστάρια μας πληρώνουν ποιο ακριβά από τα καινούρια επειδή έχουν επώνυμο! 


Περισσότερες φωτογραφίες



Η φωτογραφική μηχανή, ψηφιακή κυρίως σήμερα, μαζί με το κινητό τηλέφωνο
και internet είναι πολύ ισχυρά εργαλεία επικοινωνίας στα χέρια των ανθρώπων.
 Σε περιόδους κρίσης η φωτογραφία μπορεί να συνδράμει στη καταγραφή
γεγονότων και στην ενημέρωση, αρκεί να πει την αλήθεια (αυτή που οίδε ο
φωτογράφος) όσο άσχημη ή πικρή κι αν είναι.
Η φωτογραφία είναι μια προσιτή δημιουργική διέξοδος στις αγωνίες και
ανασφάλειες του κόσμου. Δεν απαιτεί πολλές γνώσεις, θέλει λίγο ελεύθερο
χρόνο, μια ψηφιακή μηχανή, λίγη ευαισθησία και παρατηρητικότητα.
 Η ποιο εύκολη δημιουργική απασχόληση προσφέρεται από τη χρήση μιας
φωτογραφικής μηχανής, που ίσως κοστίζει 100-150€, ή από ένα κινητό
τηλέφωνο με ενσωματωμένη φωτογραφική μηχανή.
Οι φωτογραφίες που μπορεί να πάρει ο καθένας μπορούν να πετάξουν στην άλλη
άκρη του κόσμου για να δείξουν καταστάσεις και πράγματα που άλλοι
φαντάζονται, ή αδυνατούν να πιστέψουν ότι μπορεί να συμβαίνουν.



 Η σχέση των λαών της γης με τη φωτογραφία διαφέρει και έχει ενδιαφέρον όταν
βλέπουμε τους Γιαπωνέζους πχ πως χρησιμοποιούν τη φωτογραφία.

 Η σχέση του Έλληνα με τη φωτογραφία είναι περισσότερο εγκεφαλική,
καταθλιπτική έτσι κι αλλιώς. 

Παραμένει όμως μια σχέση ευαισθησίας και
προσωπικής προβολής του εσωτερικού κόσμου του φωτογράφου.
 Η μόνη δυσκολία για να πάρουμε φωτογραφίες σαν αυτές της περιόδου της Αμερικάνικης κατάθλιψης, 

είναι ότι εδώ έχουμε ήλιο, και αέρα, και γαλάζιο ουρανό (Ελληνικό φως). 
Εδώ συμβαίνουν καθημερινά μυριάδες ετερόκλητα και
ασυνάρτητα για άλλους λαούς γεγονότα. Ε λοιπόν, πολύ δύσκολα παθαίνεις
κατάθλιψη με αυτό τον ουρανό και αυτό το λαό!
Για να δείξουμε τις φωτογραφίες μας, ούτε καν οι εκτυπώσεις δεν είναι πλέον
πρόβλημα αφού προσφέρονται στο διαδίκτυο δωρεάν χώροι αποθήκευσης για
προβολή χωρίς ιδιαίτερες διατυπώσεις . Ασφαλώς κάποια βασικά χαρακτηριστικά
της ψηφιακής φωτογραφίας διαφοροποιούνται, όμως το κόστος φωτογράφησης
και προβολής έχει περιοριστεί σημαντικά και δεν είναι απαγορευτικό όπως άλλες
εποχές.


Μαυρίλα


 Ο καθένας μπορεί σήμερα να ξεκολλήσει από τη μαυρίλα των ΜΜΕ, την
αποβλάκωση της τηλεόρασης και το άραγμα στο καναπέ για να φωτογραφήσει τη
ζωή, το δρόμο, τη φύση, τις συγκεντρώσεις και τις κοινωνικές εντάσεις και
διεκδικήσεις, γιατί όχι; Η ζωή εκεί έξω από μόνη της μπορεί να μας αλλάξει τη
διάθεση και η φωτογραφική μηχανή αρκεί για να δείξουμε χωρίς λόγια τι
συμβαίνει.
Ο κίνδυνος που διαφαίνεται είναι η υπέρ-πληροφόρηση από τις πολλές
περισσότερες φωτογραφίες, ο κορεσμός κι η επερχόμενη αδιαφορία.
Βγείτε όμως έξω και φωτογραφείστε, χρησιμοποιείστε το διαδίκτυο και τη
ψηφιακή τεχνολογία για να μοιραστείτε το φορτίο αφού έτσι θα ελαφρώσει και
το βάρος του γιατί δεν είμαστε μόνοι μας.
Εμείς οι φωτογράφοι οφείλουμε, μπορούμε και πρέπει να καταγράψουμε με το φακό μας
όλα όσα μοναδικά συμβαίνουν και θα συμβούν γιατί τελικά πρέπει να θυμόμαστε
για να μην επαναλαμβάνουμε αυτά τα τραγικά λάθη.

Γιάννης Γλυνός